In Depot

als soliste en gemengd koor. Melodieën, van Paul Abraham, met Jetty Cantor en Michel Gobets als solisten met gemengd koor. Het was een da capo van de concerten in de Joodse Schouwburg (Hollandse Schouwburg), maar sterk verdund. De vrouwelijke solisten hadden voordien haar lauweren geoogst in strijkjes. De amusementsmuziek was beschamend wegens haar banaliteit, onbenulligheid, grofheid of zieligheid.

De leden van het koor, verschrikkelijk opgepoetst, de vrouwtjes met geverfde toetjes, de mannetjes met torenhoge boorden, zongen met begrafenisgezichten, verstard. De dirigent maakte de indruk van een coupeur, die bezig was de maat te nemen, in plaats van de maat te slaan. Het gehele concert was één brok hels lawaai, waarin alle muzikaliteit hopeloos verzoop. Met een gevoel van schaamte, dat mijn rasgenoten-in-de-ellende zich op last van de Obersturmführer, die tuk is op gezellige avondjes, zo laf en karakterloos aanstellen, ben ik huiswaarts gegaan. Wat een geestelijke drek, wat een stal! ‘Bei mir bist du schön!’ Intussen poppenkast in de barak. Gisterochtend bevel: alle bagage onder de bedden, er zal worden geflit, tegen de vlooien. Iedereen aan het sjouwen: van een, twee, drie hoog alle koffers, rugzakken, bundels, dozen, pannetjes, potjes naar beneden. Eerst gistermiddag laat verscheen de flitbrigade, die haar werk slechts gedeeltelijk konden verrichten. Vanmorgen vroeg bevel van de schoonmaak: alle bagage onder de bedden weg, weer op de bedden, er moet worden schoongemaakt. Iedereen heeft zich weer een bochel gesjouwd om de koffers, rugzakken, bundels, dozen, pannetjes, potjes naar een, twee en drie hoog te krijgen. Straks moeten ze weer naar beneden voor de flitbrigade. Gebrek aan organisatie. Zo is er iedere dag wat, dat extra vermoeienis geeft. Teken des tijds: vandaag heeft een man een winterjas gekocht voor de prijs van acht sigaretten. De koop bewijst dat het geld hier geen rol meer speelt als ruilmiddel en dat de sigaret als koopwaarde hoog staat aangeschreven. De sigaret neemt hier inderdaad in vele gevallen de plaats van het geld in. Men snakt hier naar tabak en wie dik in zijn sigaretten zit, beheerst de goederenmarkt. Hij kan tegen een civiele prijs kopen wat hij wil, want de sigaret wordt hoe langer hoe schaarser en de gehechtheid aan het bezit van goederen hoe langer hoe zwakker. Een winterjas speelt hier in de zomer geen rol en tegen de winter zal men wel verder zien. Toneeltje op het bureau van Schlesinger. Barakkenleider komt zich beklagen. ‘Waarom krijgt barakkenleider Strobel verlof en ik niet. Dat is nou net de beroerdste die er is en die onze naam bij de Hollandse Joden bederft. Als hij verlof krijgt, wil ik ook verlof hebben; daar heb ik recht op.’ Schlesinger (diplomatiek): ‘Jong, je hebt gelijk, maar ik kan er niets aan doen. Dat bepaalt allemaal de Obersturmführer. Als die meent, dat een barakkenleider recht heeft op verlof, dan geeft hij hem verlof.’ Iedereen weet,

120