Van sikkel en hamer

92

stellingen, waarmede de kinderen dagelijks op de school gedrenkt worden, in het kindergemoed wortel schieten en de strekking hebben, van den tot oordeelen onkundigen knaap en het meisje reeds benepen en betweterige zakpolitici te maken. Uit een vragen- en antwoordenspel, dat zich ontwikkelde, noteeren wij de volgende vragen, door jongens en meisjes van twaalf tot vijftien jaar gesteld:

Wat zijn de arbeidsvoorwaarden voor kinderen in Nederland?

Bestaat er dwangarbeid voor kinderen?

In de koloniën?

Hoe komt het, dat er in Nederland voor de kinderen zooveel wordt gedaan, en in de koloniën niet?

Zijn er sociaaldemocraten onder u?

Hoe is de jongste 1ste Augustus in Nederland verloopen?

Welke rechten geniet de arbeidersklasse in Nederland?

Welke is de invloed der communisten op de arbeidersklasse?

Beschermen de sociaal-democraten de rechten der arbeidersklasse, of die van de bourgeoisie?

Geven de kranten onpartijdige berichten over de Neder-landsche koloniën?

Waarom zijn de leiders der kerkelijke politieke partijen in Nederland priesters?

De bolsjewisten verheugen zich over de politieke belangstelling dezer kinderen, doch het is duidelijk dat de kinderen, zij mogen nog zoo schrander zijn, de beteekenis van hun vragen niet kunnen overzien.

Of vergissen wij, volwassenen, ons in ons oordeel over deze kinderen en staan wij hopeloos bij den Russischen tijd achter? En is dit dan het kind van de toekomst?

In het bovenstaande vindt men in kort bestek den stand van het Russische onderwijs geteekend. De politieke strekking ervan moge ons verwerpelijk lijken en de economische overwegingen, die het leiden, te zeer in strijd met den geest van het kind, — Sovjet-Rusland heeft zeker op onderwijsgebied iets gepraesteerd, waarvoor het Russische volk erkentelijk kan zijn.

Aan den tijd dient te worden overgelaten, welke vruchten het onderwijs zal afwerpen.