Russische reisschetsen

VAN HET ECONOMISCH OORLOGSFRONT.

Dnjeprostroi is niet slechts de naam van een nieuw, ontzagwekkend bouwwerk, het is voor den Rus, die in den greep van de techniek gevangen is, een begrip. De wetenschap van den bouw van een dergelijk werk bepaalt zich niet tot de omgeving, waar het wordt uitgevoerd, noch tot de ingenieurs, die vakkundige belangstelling hebben, doch is over het geheele land verbreid, is diep in het volk, althans in de jeugd, doorgedrongen. „Hebt u Dnjeprostroi gezien?”, of: „U moet Dnjeprostroi gaan zien!”, zijn vragen of raadgevingen, die men ongevraagd vaak te Moskou, of elders, waar men met Russen praat, hoort. Dnjeprostroi vertegenwoordigt den durf van een nieuw geslacht, dat de macht in zijn handen gevoelt en popelt om ze te gebruiken. Het geeft uitdrukking aan den wil tot slagen. Het wordt beschouwd als een geducht steunpunt in den stryd om de wereldhegemonie van het communisme. Als een noodzakelyke versterking van het economisch oorlogsfront.

* *

*

Dnjeprostroi is een hartewensch der bolsjewisten. Electrificatie van het land staat als eerste punt op hun program. Niemand minder dan Lenin zelf heeft de theorie geformuleerd, dat „electrificatie plus de macht der Sovjets gelijk is aan socialisme”, en niemand minder dan Lenin zelf heeft reeds in 1920 het plan van den stuwdam opgevat, dat nog uit den tijd van Catharina de Groote stamde, doch alleen de scheepvaart op het oog had.

Dnjeprostroi moet Sovjet-Rusland dus dichter bij het communisme brengen. Als dit zoo eenvoudig ware, dan behoeven de bolsjewisten slechts voort te gaan met het produceeren van electriciteit. In 1913 produceerde Rusland 2000 millioen kilowattuur, in 1930 reeds meer dan 8700 millioen, d.w.z. meer dan het viervoudige van vóór den oorlog. Het plan is, dit cijfer tot 1933 op te voeren tot 25.000 millioen kilowattuur. Met dit cijfer zou Rusland echter nog aanzienlijk achter-

ADMINISTRATIEGEBOUW VAN DE METAALTRUST TE MOSKOU.

41