Een volk bouwt zijn huis

NAAR DE DOODE ZEE EN JERICHO.

GEZICHT OP JERICHO EN DEN BERG DER VERZOEKING.

den raad te geven Sodom te verlaten, en hier werd Lots huisvrouw, toen zij op de vlucht, tegen de uitdrukkelijke waarschuwing in, omkeek en een regen van vuur en zwavel uit den hemel zag losbarsten, in een zoutpilaar veranderd. De Arabieren noemen de Doode Zee nog altijd Bahr Loüt, of Zee van Lot.

De geschiedenis van de verandering van Lots vrouw in een zoutpilaar krijgt pikante actualiteit, wanneer men in het water van de Doode Zee afdaalt. Een zwembad, aan den oever opgericht, geeft daartoe tegen een paar piasters gelegenheid. Men bespeurt tot zijn verwondering, dat men zonder een vin te verroeren op het water blijft drijven, hetwelk de oogen echter pijn doet en in de wangen prikt. Dit water is niet minder dan vijf- of zesmaal zoo zout als gewoon zeewater. Geen visch verlevendigt met zijn gespartel het water, geen vogel geeft met zijn vlerken leven aan de luchten, geen gewas, nóg zoo schraal, vindt behagen in de oevers.

Doode Zee!

De mensch echter weet met het water raad, hij heeft er den economischen rijkdom van gepeild. Op de kale oevers liggen wijde zoutpannen met witte vliezen van het gekristalliseerde potasch en magnesium. Dit is de exploitatie van de Palestine Potash Company, waarvan de heer S. van Vriesland, de Nederland-sche consul te Jeruzalem, manager is en die concessie heeft om de wateren van de Doode Zee rendabel te maken. Met een 600 meter lange pijp pompt zij het water van 50 meter onder den zeespiegel op. Een schatting heeft aan het licht gebracht, dat de Doode Zee milliarden tonnen zouten bevat. De vooruitzichten voor de potasch en broom, die als meststoffen in alle cultuurlanden in toenemende mate gebruikt worden en in de naaste toekomst ook in den landbouw in het Oosten een rol van beteekenis zullen spelen, acht men zeer gunstig. De Potash Company voert reeds potasch en broom in aanmerkelijke hoeveelheden uit. Het transport naar de haven vormt nog slechts een moeilijkheid, die echter zal worden opgelost door den bouw van een specialen spoorweg van het Jordaandal naar Beisan, welke aansluiting zal vinden bij den bestaanden spoorweg naar Haifa. Thans worden de producten met vrachtwagens nog naar Jeruzalem vervoerd, vanwaar zij ter verscheping naar Haifa worden getransporteerd.

91