Een volk bouwt zijn huis

DE FINANCIEELE POLITIEK DER ZIONISTEN.

op het werk der kolonisatie. De financieele middelen schreven meestal een beperking van het aantal kolonisten in de kwoetsoth, de communistische nederzettingen, voor doch de kolonisten, bij wie het ideaal sterker sprak dan het economisch inzicht gedoogde, negeerden deze economische overweging. Daardoor ontstond niet zelden een wanverhouding tusschen de financieele capaciteit en de feitelijke behoeften der nederzetting, zoodat de economische onafhankelijkheid der nederzettingen naar een onzekere toekomst werd verwezen. De financieele moeilijkheden waarin de nederzettingen, mede door andere factoren, geraakten, hadden tot resultaat dat het werkprogram in de verdrukking geraakte, dat belangrijke takken van landbouw warden verwaarloosd, waarvan inkomsten werden verwacht, met welke bij het opstellen van de begrootingen rekening werd gehouden.

Van Zionistischen kant zelf rees tegen dezen gevaarlijken ontwikkelingsgang critiek. Deze critiek richtte zich ten slotte tegen het principe der kwoetsah, die, naar men ook thans nog wel meent, door haar vorm niet in staat is, aan de rationeele eischen der economie te voldoen. In de eerste plaats wordt tegen haar aangevoerd, dat een uiterst scherpe arbeidsverdeeling, zooals in het bijzonder in de groote kwoetsah regel is, niet op haar plaats is. De practijk zou hebben uitgewezen, dat de kleine landman, die in de mosjawiem, de eigen boerenbedrijven op coöperatieven grondslag, met zijn eigen familieleden den bodem bewerkt, doordat hij alle takken van bedrijf op zijn gronden beheerscht en door het persoonlijk contact met planten en dieren, het bedrijf der kwoetsah verre de baas is. Verder wordt tegen de kwoetsah aangevoerd, dat haar structuur van volstrekte gelijkheid voor haar leden de strekking heeft, het persoonlijk initiatief te dooden en den arbeidslust te doen verslappen, zoodat haar verdere ontwikkeling op den duur in het gedrang komt.

* * *

In hoeverre de tijd voorbij is, dat de kwoetsah ter schraging en versterking van de Zionistische gedachte en geestdrift nog strikt noodig is, of zelfs eenvoudig als rem tegen het voortwoekeren van zuiver kapitalistische opvattingen, die de toegepaste Zionistische ideologie als een onverdragelijke verzwakking van het concurrentievermogen zouden ondervinden, — en daarvan zijn in Palestina zekere symptomen, — is niet gemakkelijk uit te maken. De principieele aanhangers van de kwoetsah verdedigen hun vorm van landbouworganisatie nog steeds met kracht op politiek-sociologische overwegingen, zoowel op grond van haar p o 1 i-t i e k e foeteekenis, als op grond van het ideëele verlangen, het hoogste percentage sociale rechtvaardigheid deelachtig te worden. In ieder geval staat vast, dat de beide hoofdvormen van landbouwkolonisatie, de kwoetsah, de communistische, en de mosjaw owdiem, de coöperatieve, nog steeds naast elkaar bestaan en zich ook verder ontwikkelen. Er is, aldus werd ons van verscheidene kanten verzekerd, een regelmatige trek van de kwoetsah naar de mosjaw van mannen en vrouwen, die, wanneer zij hun eerste idealisme in de romantische communistische kwoetsah hebben uitgevierd en bezadigder worden, wanneer zij een gezin willen stichten of hebben gesticht, vooral wanneer er kinderen zijn, de behoefte krijgen aan het p e r s o o n 1 ij k bezit van een stuk grond, dat hun ontwaakt eigendomsgevoel bevredigt. De mosjaw owdiem zou ten slotte ook beter overeenkomen met de karaktereigenschappen der Joden, die geheel volwassen geworden zich eerst in hun element gevoelen op een eigen landbouwbedrijf — al is de grond, waarop zij zich vestigen, meestal slechts in erfpacht, zij het ook erfelijke erfpacht, gegeven, — dan bij gemeenschapsbezit. De kwoetsah zou in staat zijn zich te- handhaven, en zich uit te breiden, doordat de Zionistische gedachte in Europa voortdurend krachtiger tot de Joodsche jeugd spreekt, sedert de laatste jaren vooral in West-Europa, waar de jeugd van theoretische bewonderaars van, hoe langer hoe meer practische deelnemers aan, het Zionisme wordt. Uit dit oogpunt bezien kan men de kwoetsah nog steeds beschouwen als de groote leerschool, waar de jonge Zionisten in een min of meer ideëele omgeving hun landbouw-42