Een volk bouwt zijn huis

De ünancieele politiek der Zionisten.

MEN behoeft slechts de tegenwoordige Joodsche landbouwers aan het werk te zien, hun onverdroten volharding te aanschouwen, om diep te worden doordrongen van het besef, dat de richting, waarin de Zionistische Organisatie gezocht heeft naar een oplossing om Zionistisch ideaal en economische practijk doelmatig met elkaar te verbinden, de juiste was. Hoe vruchtbaar haar politiek heeft gewerkt, kan men opmaken uit het feit, dat zij de (Palestine) Jewish Coloni-zation Association, die financieel en economisch nog steeds een buitengewoon belangrijke rol in Palestina vervult, in haar richting zeer sterk heeft mede-getrokken, al is de grondslag waarop de Pica werkt, ook een andere. Ook de kolonisatiepolitiek der Zionistische Organisatie heeft menigen storm het hoofd moeten bieden, en heeft nog steeds met practische moeilijkheden te kampen, die zeker niet licht worden geteld. Maar vast staat wel, dat de „partij der practici”, die het niet noodig oordeelde te wachten op het Charter, dat Herzl strikt noodig achtte voordat de Zionsten zich aan het werk der kolonisatie mochten wijden, de geschiedenis op haar hand heeft. Dit was ontegenzeggelijk een gelukkig toeval, want zij heeft zeker niet vooruit kunnen zien, dat zes jaar nadat de Zionistische Organisatie den grooten sprong deed, de wereld zou worden getroffen door een calamiteit, die zou leiden tot de verovering door de Britten van Palestina op de Turken. Het practische kolonisatiewerk der Zionistische Organisatie heeft aan de Zionistische gedachte in E u r o p a vleugelen gegeven; — maar het heeft ook een vasten grondslag gelegd, waarop de Zionisten, niet zonder moeilijkheden, doch wel met grooter snelheid en zekerheid, inPalestinazelf konden voortbouwen, dan wanneer zij eerst hadden moeten beginnen op het tijdstip, toen, op instigatie van Groot-Brittannië, de Volkenbond in 1920 het Charter verleende, dat het lichtend verschiet opende van een Joodsch Nationaal Tehuis in Palestina. Na verkrijging van dit Charter heeft de kolonisatie zich inderdaad eerst met breeden vleugelslag ontwikkeld onder de hoede van de opgedane ervaring. Het aantal Zionistische landbouwnederzettingen is sedert van 40 tot ongeveer 120 gestegen, het land in het bezit der Zionisten is sedert 1921 meer dan vijftien keer vergroot

* * *

Heeft de Zionistische Organisatie in het algemeen de juiste organisatievormen gevonden, die aan het Zionistische ideaal van loskooping van den bodem door en voor het Joodsche volk beantwoorden en zijn integrale toepassing tot de grootst-denkbare hoogte waarborgen, de moeilijkheden van bedrijfsvoering en rentabiliteit, waarmede ook de eerste kolonisten te kampen hadden, zijn tot zekere hoogte nog lang gebleven en vormen nog altijd een voorwerp van nauwgezette aandacht. De ideëele en romantische opvatting der kolonisten, waarmede de Zionistische Organisatie tot aan de verkrijging van het Charter zeker op meer dan normale wijze rekening moest houden om terrein te veroveren, heeft in zeer vele gevallen financieel nadeelig, soms schier catastrofaal gewerkt. De financieringscapaciteit der Organisatie en de wenschen der kolonisten dekten elkaar niet altijd. Het kolonisatiewerk berustte op vrijwillige bijdragen van de Zionisten, en de onregelmatigheid in deze bijdragen drukte scherp haar stempel

41