Een volk bouwt zijn huis

EEN TOCHT DOOR DE HEILIGE STAD.

tische beweging, van Kéren Hajessod en Keren Kajémet (onderscheidenlijk het Palestina-Qpbouwfonds en het Joodsch Nationale Fonds), van de Hadassah (Zionistische Vrouwenorganisatie van Amerika), de Wizo (Internationale Zionistische Vrouwenorganisatie), de Hebreeuwsche Universiteit. Niet minder dan 60 % van de totale bevolking van Jeruzalem zijn thans Joden, met inbegrip van de inheemsche Joodsche bevolking, die binnen de stadsmuren woont. Aan den westelijken en noordwestelijken rand van Jeruzalem zijn uitgebreide nieuwe wijken verrezen, meerendeels volgens moderne begrippen: villa’s met frissche, roode pannendaken en met goedaangelegde ruime tuinen aan breede verkeerswegen. Of deze breede verkeerswegen in een heet klimaat een practische oplossing zijn, is de vraag. Wél voor het autoverkeer met zijn dwingende eischen; niet voor den eenvoudigen mensch, die eerst bij nauwe straatjes met veel

BIJ DEN KLAAGMUUR TE JERUZALEM.

schaduw tegen de hitte baat vindt. Wijken als Rechawia, waar ambtenaren en onderwijzers huizen, en Talpioth, waar de upperten der Joden verwijlt, zijn prachtige voorbeelden van dezen villabouw, en de Joden spreken er gaarne over: villa’s gedeeltelijk met Moorsche aanvechtingen, waarbij het scherpe zonlicht zooveel mogelijk wordt geweerd, gedeeltelijk volgens Europeesche normen, maar waarbij rekening is gehouden met typische klimaatsverschijnselen, zooals richting der koele en heete winden, die in Palestina een groote rol spelen. Pionierswerk heeft in dit opzicht de architect Richard Kauffmann verricht. Het schijnt, dat de uitbreiding van Jeruzalem voorloopig tot staan is gekomen: de aandacht richt zich thans sterk op Tel Aviv.

Jeruzalem heeft met één groot euvel te kampen: watergebrek. De hotels doen een beroep op de gasten, zuinig met het water om te springen. Het is voorgekomen, dat de watervoorraden zóó gering waren, dat de inwoners ’s morgens

25