Een plan van onbeschrijfelijke grootheid

"the early bird", mevrouw Bloch! Ik dacht dat je het te warm vond vandaag de deur uit te gaan?'Selma glimlachte moeizaam en zei: 'We zijn naar het graf geweest van Aaron.'

'Ja zeg, van dat bezoek was ik vanochtend om 7 uur al op de hoogte. Hoe is het er verder mee, goed?'

'Oh, ja hoor,' antwoordde Selma luchtigjes.

'En met je broer, Jona? Hoe gaan de zaken in Israël?'

'Het gaat wel goed, dacht ik, hij...'

'Ga je d'r nog wel eens heen?' onderbrak David haar. 'Het lijkt mij er anders onprettig leven, Israël is een onaangenaam land geworden. Nee, wij hoeven er niet meer heen, hè Bon?'

'Oh, nou, Bram en ik wel hoor, we vinden het er altijd heerlijk. En ik denk dat we gauw weer kunnen gaan, want ik heb Bram iets horen roepen over Pesach in Jeruzalem, dus...'

'Zeg, even iets anders, heeft een zekere Frieda Hirschfeldt je zoon al gebeld?' informeerde David terwijl hij op een stoel naast Selma aan tafel schoof. Zowel Selma als Bonny staarden hem stomverbaasd aan. 'Hoe ken jij Frieda Hirschfeldt??' riep Bonny uit.

'Kennen doe ik haar niet,' antwoordde David, 'ik heb vanochtend alleen telefonisch contact met haar gehad. Ze belde me met de mededeling dat zij secretaris is van een organisatie genaamd Shaloom-Salaam die opkomt voor de belangen van de Palestijnen.'

'Frieda Hirschfeldt opkomen voor de Palestijnse belangen?' zei Selma verbaasd.

David knikte. 'Wat ik zo van haar besluisterde is dat ze zelfs een fanatiek voorvechtster is van de Palestijnse zaak. In ieder geval belde ze mij in het kader van

99