Kamertjeszonde

.. ,. „Hier sie j’t. . . . Een hoed van Jannewarie”.

.... „Van Jannewarie! Die afsetter!”, zei no. 43.

.... „God, god van Jannewarie!  De mense bij ’t jaar

late loope om vijf guldes!”

.... „Waarvoor betaalt-ie je nóu niet?”

„D’r is d’r een, die belt alle morges om tien uur... alle mor-ges!... Die laat-ie maar bèlle!”, zei de juffrouw-van-de-volle-plee, èn vervolgde ze halfschreeuwend tot den scheeven nek:

... „Wil jij nou goddoomme is ruike of ik me plee mot late doorsteke ? ... Elleke morgen en elleke avond gooi ’k d r twee emmers water door!.... Jij heb ’t gehóórd, niet?”

„Kom, mensch, wees wijser! Daar ken je ’m niks voor doen. ’n Plée da’s geen buregeruch.”

„Bel nóg maar is.... As-die ’t lef heit om s’n poote nog is uit te steke neem je getuige”. ..

„De bakker mot over de feertig gulden van ’m hebbe. Die afset* setter! Afsetterrrrr!”

„Nou, en de kruijenier? Twee maande lang het-ie niks dan blikkies sallem en serdientjes gefrete! Ga maar ’s hoore bij De Haan. Die wacht ’n ferreljaar!... Sallem en serdientjes! Warrem freten freet-ie niet!”

„Kom, ben jij nou ’n kerel? Ik sal ’s voor je belle! En as die weer slaat dan sla j’m werom op sijn smoel!”

Ring! Ring-ring-ring-ring!

Ringringring!

Ring-ring-ring-ring-ring! O! O! Dat gèle haatlijk gelui!

Da’s ’t wijf van drie-hoog met ’t smalle, bleeke gezicht en ’t vlashaar.

„Nou sal-die sich wel koescht houe!”

„Bel nog is, Trui! Soo’n sodemieter!”

Ringringringringring! Ringring!

„Soo’n stuk fulnis!”

„Nege maande 0111 ’n hoed late loope! En de mense blauwe ooge slaan!”

„Flessetrekkerrr!”

Ringringringring.

Ringring! O, 0111 gèk te worden!

Maar uit met m’n geduld. Wéér ga ik naar de deur, betrap de zwangere vrouw van no. 43 (de vrouw van de zeven „onechte.”) „Mot jij wat?”, snauw ik kwaadaardig. Zij schrikt