Kamertjeszonde

315

goeie Fransche schrijvers die beschreven hoe ’n j o n g-mensch door ’n maitres omlaag wordt getrokken in den poel des verderf s, zoowaar z e d e 1 ij k en 1 i c h a m e 1 ij k ? Ik antwoordde gemoedelijk. „Mama — wat ü ’n maitres noemt heb ik goddank niet... wat ik wèl heb — zal ik u later wel eens zeggen. We zitten hier veel te aangenaam te digereeren, om ’t elkaar lastig te maken, vindt u niet?” — „Als je ons maar nooit die önèer aandoet om je met ’n maitres in ’t openbaar te vertoonen,” antwoordde ze, geintimideerd: „jongen, jongen, waarom tróuw je toch niet!... Je zou ’n heel andere oppassing hebben ... Yan avond lette ik nog op, dat er twee vetvlekken op je jasje zijn.” — „Ja,” zei Jules: „als je trouwt heb je ⁷t véél beter dan als jonggezel” — „Geen vrouw,” zei ik spottend: „geen vrouw uit onzen stand zou weten rónd te komen met wat ik tegenwoordig verdien.” — „Je krijgt makkelek n meisje mét geld, ’ zei mama, uit den hoek bij ’t raam. — „Laat u mij maar m’n gang gaan, moedertje, alles komt in ’t leven op z n pootjes terecht en zoolang ik u niet lastig val, niewaar?” . . .

„Wij maken geen aanmerkinge, zei vader:... „ik zal me wel wachten te zeggen wat je doen en laten moet... Jij bent ons te veel anarchist, socialist, bommen-gooier, hahaha!...Je zult zien, Jules, hij gooit nog is met dynamiet”... — „Hè, wat ’n gééstige voorspellingen . .. Jouw Witze zijn altijd misplaatst... Wie zegt nu zulke grappen,”... zei moeder korzelig. — „Maak jij ze béter . .. ouwe mopperaarster!. . . Ze begint alweer in ’t nieuwe jaar.”

„Oom en tante, ik ga naar bed,” sufte Jules, die moeilijk opstond.

Buiten motte fijne sneeuw, zacht aanwittend de dakenlijnen, teer bepoedrend de droge keien.

Rotterdam is wel steekwormigst aller Hollandsche steden, Rotterdam in z’n zelfgenoegzame Geld-eigenwaarde, Rotterdam, dom conservatief — cön-sèr-va-tiefprovinciestadje, prul-stedeke van verwaten kantoorjoggies, voor komende tijden een hoon en een spuwbak. Want waeren nu groote bewegingen van gevoel en intellect, zelfs in achterbuurten en sloppen, — Bureau-Rotterdam, sjagger-Rotterdam, hooge-borst als een rhumatieke koning met een stoet van bleeke, gatlikkende klerken, bespot in z’n Geld-