Kamertjeszonde

291

schuwen.” — „Had-ie soms mee motte helpe om me te verneuke !”

— kwam Dirk bleek-driftig los: „alles heb ’k an d’r gespendeerd ... Me heele erfenis opgemaakt .. . Me halve zaak heeft ze verzöpe... En me nou zóo te belazere . .. Zoo godsnakend gemeen ... met ’n ouwen patser . .. Die stinkhoer ! ... Maar ze zal ’t wéte! ... Levend komt ze niet uit me klauwe... ’k Ver-moor d’r!... ’k Waag ’r tien, twintig jaar an ... Niks kan me meer verdomme! Bonjour!” — „Hoho! Hé... Wees niet krankzinnig ... Sluit z’n hoed is weg, Georgine . . . Ben je gék, kerel... Wil je wel is gauw weer gaan zitte !... Is Guus ’n vrouw om ’n moord an te begaan ? ... Respecteer jezelf toch .. . Denk is na... Is ze niet té verachtelijk, tè rot!... Die wil liever de geldhoer zijn van ’n ouwen dan de vrouw van ’n jongen man!... Laat ’r verrèkken ... Laat ’r stikken in d’r vuil!... Dank God dat-ie je verlost van zoo’n slet! Die vrouw was de kanker van jouw leven !...” — „D’r vermoorde” — vulde Georgine aan : „wat heb je daar an ? ... Guus heeft zich vuil gedrage .. . Echt-gemeen ... Net zooals ’k van d’r wachtte... Bederf je toekomst niet om zoo’n méid! Wat heeft ze vroeger al niet uitgehaald vóór jij met d’r was ?. .. Jezis, weet je daar niks van ? Vraag maar is an Duif!... Die weet ’r meer van dan éen van ons... Ze heeft ’t angelegd met ’n kelner van Kras en die heeft ze ’t leven zoo verzuurd dat-ie zich opgehangen heeft... Zij en Trees, da’s ’n stélletje ... Naar bed gaan met ’n ouwe vent... met zoo’n viezerik as die Van Gooi... as je ’n eigen man heb, waarvan je houdt... Alf heeft groot gelijk ... Breng je niet in ongelegenheid ... Misschien is ’t wel goéd voor je ... Want ’n vrouw voor je, was ze zeker niet... Dee ze ooit wat an je ondergoed ? ... Je mot me niet kwalijk nemen, maar als ’k bij jullie kwam ...”

— „Nou-nou-nou, Georgine ... Dat heeft hier nou niet mee te make.” — „Zoo-o? Zoo-o ? Heeft dat ’r niet mee te make ? Als ’n vrouw van ’n man houdt dan past ze op z’n boeltje ... Dan laat z’m niet loope zonder ’n knoopie an z’n hemd en met zulke kapotte boorde ... Dat merke wij vrouwe ’t best... D’r zijn nog vrouwe genoeg op de wereld, Dirk... Laat je hoofd maar niet hangen, hoor!... Dan heeft zij ’r nog lol van ...” — Dirk bleef beweegloos, de handen slap-hangend op z’n buik. — „En altijd die Duif bij jullie over de vloer...” — „Maar lieve snoet, is dat nou ’n troost voor Dirk, als je over z’n vroeger huishouden kwaad spreekt ?” — „ ... Was ’t dan niet waar ? Niks dee Guus voor