Kamertjeszonde

Auteur
Herman Heijermans

Geschreven onder pseudoniem
Koos Habbema

Titel
Kamertjeszonde

Jaar
1898

Druk
1899

Overig
2ed

Pagina's
439



256

met ’n smijdig dichtknijpen der sneelipjes en ze weer met een smak opengeulend : „ik heb as kind van de brandweer gedroomd, voor ’k de brandweer ooit gesien had.”

„ ... Nou dat sou ik wel is wille sien,” glimlachte juffrouw Doedelaar èrg ongeloovig.

„Nou maar ’t was soo.”

„ ... En je hoeft niet eens van paarle te droome,” vulde Geor-gine aan : „brillante die zal u toch wel is gezien hebbe — die zijn óok trane ... En dan heb je muize: „da’s armoe, net zoo as goud... en luize da’s ziekte” ...

„... Enne koek niet te vergete,” viel juffrouw Stengevis haar in de rede: „as je van koek droompt krijg je ’n siekte... Me man droomde van koek en twee dage later had-ie ’n aambeie van belang.”

„ ... En weet je wat geluk is ? ... Soldate ... en spinnekoppe” ... „Kijk nou is an,” glom juffrouw Doedelaar achter den kiespijndoek: „’k kan d’r ’n èed op doen datter zoó’n kanjer van ’n spin op me hoofd sat vannacht... Da’s dan geluk, hè ? ... En hoe zit dat dan met die gouwe bergen en die gouwe poes... Onsin is onsin .. . Me man en ikke geloove an geen god, an geen koninge, an geen duvel, an niks... Wij lese allebei De Rooie Duivel ... Hèhèhè-è è !”

Haar lach van voldoening nu ze zich zoo weergaas-brutaal èn ongeloovig toonde, kwebberde achter den kiespijndoek.

„Lache om sulleke dinge is geen kunst,” verdedigde juffrouw Stengevis met ’n bits trekken van den blauwigen neus: „je kan best van geluk droome terwijl je arremoe heb.. . Hoeveel mense die niet te vrete hebbe sijn d’r niet gelukkig, niewaar? Is dat nou soo niet ? Ik ben niet rijk en tóch gelukkig... En jij Sorsien?”

„Nou èn óf!”, zei Georgine: „ik zeg u dat droome uitkomme. D’r is nog véél meer. En let d’r nou maar is op nou u ’tweet.” „O soo,” zei juffrouw Stengevis: „heb u wel is van essetee gedroom d?”

„Van esse-tee — niet da’k weet.”

„Nou esse-tee da’s óók geluk.”

„Enne as je droomt dat je over ’n groot water gaat, over de see bijvoorbeeld dan hè-je ’n groote sonde op je gewete.”

„Got, da’s wel aardig,” zei juffrouw Doedelaar den doek ver-knuffelend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.