Kamertjeszonde

254

„Morrege wordt-ie getrokke ... Ja ’k doe d’r wel wat an . .. maar an ’n kies kan je niet véél doen.”

„Nee, allemaal geknoei,” zei juffrouw Stengevis met een bijzonder vies lachje — „allemaal geknoei. Je mot niet veel an ’n kies wurreme.”

„Dat zeg ik ook” — meende juffrouw Doedelaar — „’k hè*d’r alles an geprobeerd: tabak, kamferspirtus, kreosoot, maar dat helpt alles ’n oögenblikkie en dan krijg je de scheute weer — got, juffrouw, je denk soo dat-se je hersene wegbo re .. Maar da’s nog niet ’t erregste ... Was ’t maar ’t èrregste !... ’t èrregste dat sijne de droome . . o, wat ’n akelige droome as je even inslaapt. — Hè-du d’r ook soo’n last van van droome ? —Net of je hoofd barst... Hoe sou je nou altijd zoo droome van kiespijn ?” . ..

Ze steunde met de rooie bolle handjes op de stoelleuning, praatte met vrindlijk dikke lippen boven den kiespijn doek.

„Als je maar van prèttige dingen droomt,” zei Georgine met een knik van deelneming: „alle droome zijn niet ’t zelfde. Gister hè’k èllèndig gedroomd van ’n hoop paarde, allemaal paarde van de tram die op de Dam stonde en me woue bijte.”

„Dan krijg je polisiesake — daar kan je sèker van sijn” — lei juffrouw Stengevis met de sneelipjes uit: „paarde da’s polisiesake.” „Da-weet ’k ook,” zei Georgine bezorgd; „da’s vroeger ook al is bij me uitgekomme — net de nacht voor ’k ruzie met ’n directeur kreeg, die niet w^tou uitbetale.”

„Nou maar, meende juffrouw Doedelaar, wrijvend met rooie vingertjes over de stoelpolijsting: „an droome hecht ’k niks hoor. Elleke nacht droom ’k wat anders en as je kiespijn heb, sie je de akeligste dinge. Van nacht sag ’k zoo de berge van goud voor me en me man die lag me d’r nakend in !... Got, juffrouw, ’t was gewoon om je dóód te lache... en toen kwam d’r ’n gouwe kat en die stond tegen ’m te blaze ... ’t Was sond er overdrijving om je te bedoen” ...

„Nou da’s geen plèzierige droom,” meende Georgine: „’k ben blij dat-ik niet zoo gedroomd heb. Goud da’s armoe, niewaar juffrouw Stengevis ?” ...

„Ja, goud da’s arremoe,” bevestigde juffrouw St engevis, wijs-knikkend.

„ ... En as je van katte droomt ga je met valsche mense om, niewaar?” vervolgde Georgine.

„Ja, dat kan nooit misloope.”