Kamertjeszonde

235

„Nee — Éénmaal scheren.”

„Vanmorge ies ’r een mijneer geweest — van de Siengernaai-machien of zoo iets — voor de joeffrouw — ’k Heb iem gezeid dattie maar eens terug moest komme — en dan was’r ook nog een quitantie van een goelden of veertien van een rieng.”

„’n Quitantie van ’n ring? — o ja — o ja.”

„’k Heb gezeid dat u niet thuis was. Heb iek goed gezeid?”

„— W elnee — Laten ze maar na eenen komen. — Als ik tot drie uur werk, ben ik voor twaalf voor niemand te spreken.” „Dat ies recht. Heb u de bovenbuurman hoore thuiskomme ? ’ „Ja, die was weer smoordronken.”

„Dat moet u mein niet kwalijk nemen, lek kan ’r nieks aan doen. lek heb ’r al zooveel an geprobird en de polizei ’r bij gehaald, maar bienenshuis kan die polizei geen end an skan-daal make.”

„Hindert *t u niet, als we ’snachts wat laat visite hebben?” „O volstrekt niet. Mein vrouw zegt datte de twee kienderen maar samen moesten slapen. Die houen toch zoo viel van elkander. Net twee zusjes, vien u niet?”

„Ja, Netje is ’n lekker kind.. . ’k Zal ’t eens an mijn vroruv vragen.”

„Niewaar? Ze kunnen best samen slapen. Dan hebben ze ’t allebei warm en die kienderen zijn zoo voor gezelliegheid — Mein hoend moet over een paar weken joengen — ’k Heb aan die joeffrouw een van die joengen beloofd”...

Hij wrijft ’t mes op zn handvlakte en begint me te scheren. „ .. . lek denk, dat ’k mein kiepen opruim... Tegen den wien-ter worden ze geregeld ziek ... De tuin liegt op ⁷t noorden .. . De haan heeft nou al zóo een diek gezwel aan zein kop en twee kiepen hebben ’t snot... noemen zij dat zoo niet in ’t Hollandsch?... Even niet praten ... Frietz wat sta jij nou bij ’t raam ? ... Gooi die kom eens uit... Die joenge ies nog zoo lui, mijneer... Niewaar Frietz?”

Frits, de barbiersjongen, lacht sullig in den spiegel aan den overkant.

„ .. . Als die maar eerst naar die meiden geweest ies — zal die wel opknappè niewaar Frietz... die meiden zullen ’t foet ’r wel ienbrenge, niewaar Frietz ?” ...

„’k Bèn al bij de meiden geweest,” zegt de jongen driest, nou z’n baas zoo familiaar met ’m spreekt.