Kamertjeszonde

198

„Nou ?” . ..

„ ... Zij beweerde dat als honden maar klein genoeg zijn, je ze op je schoot mag houe in de trein .. . Da’s pure onzin, nie-waar ? Hé-je daar ooit van gehoord ?”

„Nee, dat mag niet.”

„Niewaar ? Zij woedend da’k ’r niks van wist, dat ze laast van Amsterdam naar Leiden — de leugen zit ’r zoo dik bovenop, niewaar? — was geweest met ’n moppie op d’r schoot en dat de conducteur d’r niks van gezegd had. — Ik zeg: dan zallie ’t> niet gezien hebben. — Dat heeft-ie wel, zegt ze: hij zei nog wat ’n lékker beesje heb-u daar. Nou, zeg ik: dan was die vent be-zope. Heb ik gelijk of niet ? Toen begon ’t lieve leventje. Zij wóu gelijk hebbe. Zij móst gelijk hebbe. Trees had is met ’n fox op d’r schoot gereisd. Ik pisnijdig. Als Trees dat vertelt zeg ik, liegt Trees net zoo hard als jij, of al de kondukteurs zijn bezope. Is dat waar of niet ? Toen zij mij uitgescholde voor fluim ik haar voor weet ik wat. Ik dacht: morgen ben je jarig — ’k zal ’t maar eerst goedmake en ’k ga d’r tegen half twaalf hale an de schouwburg. Guus weg. Ik naar De SloJc, naar de Quelle. Guus nergens. An kennisse gevraagd. Niemand Guus gezien. En dan lache die beroerlinge zoo raar als ze je antw^Toorde, net alsof ze ’t wete en niet verraje wille. Ik naar me kamer. Geen Guus. Naar d’r huis en wachte en uitkijke en me verstoppen in ’n portiek. O, Goddoóme, Goddoóme, als ’k ’r ooit betrap sla ’k ’r met d’r hersens tegen de keien, bega ’k ’n moord, ’m móórd, magge ze me voor me leve in de kast stoppe.

„Zachies wat, Dirk.”

„ ... Niks gezien hoor, niks, niks . .. Vanmorgen kwam ze om tien uur bij me, kroop in me bed om zich te warreme, zei... „weet*je da’k jarig ben, Dirrek” ... En toen lag ’k als ’n hond naast ’r, zoende ’r, was zoo blij alsof ’r niks gebeurd was. Al wat ze geschreven hebben over vrouwe is drék, drék... An ’n vrouw heb je geen houvast... Weet je wat’n vrouw is? ’n Vrouw is ’n sprenkel. Met je poot zit je ’r in vast en kunt wachten tot je verrekt!”

„Haha! Hahaha! Da’s Strindberg overtroffen.”

„En jou spreek ’k ’n jaar later.”

„Je vergeet beste jongen dat Georgine anders is dan Guus en ik anders ben dan jij.”

„Larie. We zullen zien. Jij bent ’r nog niet. Ze zal je wel an