Kamertjeszonde

’n draadje binde, je late vliege zoover als zij wil... Als ’k ’n jongen ’n meikever zie martele, denk ’k altijd: zoo is nou de vrouw.”

„Heb je nóg meer beelden, idioot?... Zou je niet beter doen met vérder te studeere... Niet dat ’n titel zooveel béter is dan ’n aardappelzaakje, maar je leven lijkt wat welbesteder.”

„M’n kop staat ’r niet na.”

„Dan train je je n paar maande” . ..

„ ... Dat gaat niet meer. Zeven jaar hé’k over me candidaats gedaan, toen ⁵n jaar niks, toen op kantoor bij ’n neef, die me compagnon wou make als ’k met die meid — zoo noeme ze d’r — brak — toen twee jaar in de aardappele... Ik heb geen moed meer om alles te gaan bijwerke... ’k Weet ’r geen bliksem meer van... Je raakt ’t zoo gauw kwijt... Als ’k nou weer college ging loope, zou ^?k ’r de balie an hebbe... ’t Zenuwstelsel, de pathologie, weet ik wat!... ’t Is alles ’n kluif als je ’r uit ben... En wie heeft er wat an of ’r ’n brooddokter méér of minder in ’n koetsje rondrijdt, niewaar?”

„ .. . Da’s ook waar ...”

„ .., Nee — als dat met de Ruhr me    ’r    bovenop    helpt,    laat    ’k

de aardappele schiete — en ’k zal weer is wat boeken gaan koope. — Is ’r wat verschene in de laatste vier, vijf jaar?” „Hahaha ! Kom maar is bij me kijke.”

„Je moest me nog één ding belove.”

„Wat?”

„Jij ziet nog al veel lui, hé ?”

„Zoo-zoo.”

„Jij moet me belove ...”

„Wat ?■’

„Je moet niet denke ... ’t    Is eigenlijk    te    beroerd 0111 te vrage ...

Nee, ’k zal ’t maar voor me    houen.”

„Als ’k je met iets van dienst kan zijn” .. .

„Nee. Niks. Wat is dat toch met die Scherp en Trees ?”

„’k Weet ’t niet. ’k Weet ’t niet.”

„Weet jij ’t niet? Als jij ’t niet weet, wie weet ’t dan?”

„Hij doet zoo raar. Wil je gelooven da’k ’m in geen drie weken gesproken heb? Hij heeft iets tegen me. Wat weet’k niet.’k Denk dat zij hèm opstookt.”

„Nou maar, ze belazert ’m leelijk. ’k Heb ’r gister met Druif, kè-je die rijke smaus? — op ’t Rokin zien loope.”