Kamertjeszonde

169

„Dattie Jan nog niet trouwen gaat, hè,” zegt Georgine.

„Ach soo’n rare scharrelaar,” herhaalt moeder voor de derde maal: „die’s nou weer geengaseerd voor de ... voor de . .. ja voor de hoeveelste maal ?... Hoeveel maal is-die nou al niet geengaseerd geweest?. . . Weet jij ’t, weet ik ’t? .. . Nou weer met ’n naaister.... en leelijk!. .. Wattie in d’r siet mag god wete ... Donderdag is ze bij me weese theedrinke... Se leve al same. Jawel. Hij het ’n kamer voor d’r gemeubeleerd... Je mot is sien wat ’n prachtige meubels... Ik verseker je da-je d’r na kijke mag.

„Ben u dan bij ze geweest?”

„Gistere. Ik kon ‘t niet afslaan. Wat ’n meubele!... Niewaar, Arie ? .. Je ben heelemaal kranksinnig, seg ’k tegen Jan... Mot jij je geld soo wegsmijte ?... Doe je niet beter ons wat meer in de week te betale?... wij die toch ons heele leve voor je gesappeld hebbe!... Is ’t waar of niet? Seg nou sellef... Weet je wattie seit — nou da-was nog soo onverstandig niet: meubels die komme altijd te pas ... Ben je ’t dan méénes met dat meissie seg ik. Nou toe lacht-ie ... Ga je met d’r trouwe? ... Toe lacht*ie weer en segt nog is: meubels daar hè-je voor je heele leve an.— As ze dan maar op jouw naam staan, seg ik. — Nou nêe, segt-ie. Wat ’n rare, hè?... Net soo’n swabber as s’n vader in sijn tijd was!”

„En ik zeg je dat ze zwanger van ’m is,” zegt de vader.

„Ach je ben gek! D’r corset wipt op in d’r rokke. Swanger! Swanger, dat sal Jan niet overkomme!”

„Nou z’is zwanger.”

„Wat hé-jij nou voor verstand van swangere vrouwe ? Ik seggie dat se niet swanger is. Jan sal wel voorsichtiger sijn. Swanger! Dat sal’rn niet overkomme!”

„Hoe hiet ze?”

„Door ... Door . .. Nou hoe hiet ze?”

„Door Eabbe ... zoo n lange naam.”

„Nee niet Rabbe ... Hoe kommie an sulleke onsin ... Door .. . Door Salie ... Door Yalde ...

„Valderappus”, snurk-lacht vader in den hoek.

„Wat bè-je aardig! Wat bé-je uit van avond!... Door... Door .. . Affijn ... d r achternaam weet ’k niet meer ... ’t Sal me ook me sorg sijn... As ’k al de name most wete van Jan s’n meissies hak wel dagwerk!... Mot Ka nog niet na bed?”