Kamertjeszonde

161

„Dat zeggie maar om mijn plezier te doen. Ik kook béter, hoor. Toen me man nog hier was, zei-die wel is, da’k zoo góed kookte as een van z’n eigen geloof en de joden die koken nog beter dan de Duitschers.”

„Mamma ’ ....

„Wil je nog ’n paar warreme aardappelen, Alf?”

„Nee dank je.”

„ . .. . Mamma"’....

„Neem je geen mosterd?”

„ . .. . Mamma” ....

„Waar staat ze?”

„Hier in ’t koppie” ....

„ .... Mamma” ...

„Ben je nou klaar met je gezaag? Wat mot je nou?”

„Nog ’n beetje saus mamma” ....

„Je drinkt saus, jij!”

„Mag je met je handjes eten, Ka?”

„Eet ze met d’r handen ? Hoeveel keer heb    ik    je    nou    al    niet

gezegd om niet met je handen te eten?”

„Nou-ou die vorrek stinkt zoo.”

„Wat stinkt zoo?”

„Me vorrek .... Ruik maar is.”

„Ruik nou zoon vork is! Die heeft ze voor de uien van d’r erwtensoep gebruikt, en die veegt    ze zoo maar af an    d’r    schort!

Wat ’n ontieg mens! Heb je wèer    ’n haar?”

„Nee. Goddank niet. Maar, als je ’r niet kwaad 0111 wordt, zulleke biefstuk heb ’k nog nooit gegeten. Die’s uitgezocht! Hahaha! ’k Kauw ’n uur over ’n hap” . ..

„’k Hè-’t wel in de gaten . .. ’k    Heb d’r geld    gegeven    voor ’n

pond biefstuk — as je d’r geen centen geeft,    haalt    ze    niks —

achttien stuivers — daar krijg je toch eerste kwaliteit vleesch voor, niet — weet je wat dit is?”

„Nee. Zooveel verstand hè-’k ’r niet van.”

„Da's gewoon ’n lappie mager vleesch van ’n    stuiver of    acht —

de rest gapt ze.”

„Wat n kruimeldievegge !*’

„ .... Pas toch op! Jij zegt alles zoo hard. Achter de alkoof kun je alles hooren, als je hard spreekt. Kom nou, Ka! Eet je je vleesch niet op?’’

„ k Lus niet meer mamma.”

11