Kamertjeszonde

153

„Krijg u niet drie weken?'¹

„Laa’s kijke ... . Ja da’s net vandaag drie w^Teke, gerekend van Saterdag op Saterdag .. ..”

„Da's dan twaalf gulden, niet ? Of krijg u nog wat van me ?” „Nog èen vijf-en-zeventig. Maar je hoeft je d’r niks mee te haaste. ’t Loopt niet weg hoor ....”

„Van wat een vijf-en-zeventig ? D’r stond toch niks meer ?” „D’r laarsies ware soo kapot.... Da-was een gulden van maakloon.... en koussies most ze ook hebbe.... Maar as ’t je niet gelegen komt, rekene we ’t wel ’n andere keer af. . ..” „Of-ie nou van de hond of van de kat gebeten wordt.... Hoeveel is dat ? Dat is tien .... dat is elf, twaalf.... Is ’t ’r zoo niet ?” „Precies.”

De lange, magere, kraakbeenige vingers met lange dunne blauwige nagels stoppen ’t geld in ’n versleten beursje.

„Soo. Nou kenne wij ook weer onse huur betale.... Waarom ben-je in geen weken angekomme, Sorsien .... We waren ongerust .... Hè-je geen nieuws van je man ?”

„Van me man, nee. Is d’r bij jullie geen brief gekommen ?” „Bij ons.... Dan sou ’k ’m wel hebbe meegebracht .... Wat ’n lamme kerel om je in geen drie weke wat te sende .... 't Is toch ongepermitteerd.... Wanneer hettie je ’t laast gesonde ?” „Nou, da's zeker drie weken geleden. Dat weet u toch wel. ’k Heb u toch dadelijk de postwissel afgedragen/’

„Ja. Ja. ’t Is ’n rare swabber denk ik soo dikwijls. As jij toch niks verdiende, soue die arreme schape niet te vrete hebbe, hè ! .... Weet je wie gisteren bij me was .... Vermeulen . ...” „Vermeulen? Wat most-ie ?”

„Dat kan ’k je soo niet segge.”

„Wil ik even heengaan ?” vraag ik.

„Wel nee meheir — soo’n haast het 't niet.”

„Zeg ’t maar zachies,” zegt Georgine.

De blauwige, scherpe vouwbeen-neus van juffrouw Stengevis boort in de blonde pluisharen van Georgine. De dunne sneedjes-lippen mummelen radjes.

„Nee. Dat verdóm ik!” zegt Georgine kregel.

„Ik hou me d’r buiten. Ik sal me salig d’r buiten hou e Maar voor je kindere sie je.... Soo ies gebeurt je, je leven nie-

weer  En sóó’n man is maar ééns kranksinnig, sie je.. ..

’t Is ’n man op leeftijd .... Daar kan je altijd vertrouwen in