Kamertjeszonde

138

„O, lekker!” klakte ze.

„Tuig!” schold ik.

„Wat zeg je ?”

„Tuig! ’k Geloof dat jij iedereen afzet!”

„Toe maar! Netjes!.... Waar is Scherp zoo gauw gebleven ?” „Die is brood gaan halen en worst en sardientjes. Anders krijg je niks. Wij geven geen kip en geen wijn!”

„Hè-jassus, schei nou uit met je gepest! Doe ik jóu wat dat je me altijd pest!”

’t Bad was vol. ’k Kleedde me uit.

„Nee.... mij doe je niks.... maar ’k denk zoo dat je Scherp net zoo hard voor de gek houdt als de anderen”....

„Sjongen wat sloof jij je uit van morgen!”

„Als jij maar geen lolletjes uithaalt met die goeie jongen. Ik verzeker je da’k ’t je inpeper”, zei ik, me inzeepend.

„Zeg bemoei je met je eigen zaken! Jij ben ’n fijn lid! Dat scharrelt met getrouwde vrouwen en wil an anderen de les lezen.... Haha! Hahaha!.... Wat voer je uit in de keuken?” „Ik stap net in me bad .... brrrr! .... Poe!.... Poe!... . Poe!....”

„Neem je ’n héél koud bad?.... Goed om dood te gaan van kou!”

„Hou effen je mond.... Ik ga onder.”

„Bèn je al boven?”

„Ja.... bliksems koud!”

„ .... Ik ga Ophelia spelen, zeg”....

„Wees toch wijzer” ....

„Wat zég-je?”

„Daar breng je niks van terecht! Voor wie ben je nou weer lief geweest, dat ze je zóo’n rol geven?”

„Ach, val dood jij!”

„Jij, Ophelia? Nou, dat kan goed worden!”

„Hatelijk kreng!”

„Shakespeare draait zich om in z’n graf, als jij Ophelia verkracht.”

„Als je nog éen woord zeg, ga ’k weg.”

„Je ben toch niet voor mij gekommen? .... Jij scharrelt veel te veel met iedereen om ooit wat goeds te kunnen doen. Ben je nijdig, Treesje-lief!.... Ja, nou is ze nijdig.... anders zou ze d’r mond niet houen.... Niet in me papieren snuffelen, Treesje-