Kamertjeszonde

108

Mooi zegt ze dat. Kan ze slecht, leelijk zijn als ze zulke zuiver-gevoelde dingen denkt? Nee. Ze is ziek geweest. Al de menschen in de stad, in de stad van straten, huizen, stof, verstikking zijn ziek. Buiten, in het groen, in de zuiging van wind, komt er leven in hun longen, in hun ziek gevoel, in hun gedood denken. Wij zijn beiden ziek geweest. Wij zitten als twee herstellenden, met heerlijk vóorvoelen van aankomend leven, met nog krachtloos geleund-hangen tegen de kussens, met slap bewegen van witte zieken-handen, met stille schuwheid voor ’t wat felle zonlicht, met langzaam, diep gorglend ademhalen. Wij zijn nog zwak, nog bleek, nog wat ver-schrikt. Maar we kómen er, in het groen, in het zacht groen, in den helder aanklokkenden wind, in de streeling van zon.

„Hou je ’n beetje van me ?” zeg ik — zoo maar.

„Ja, ik mag jou wel. Als je maar niet zoo érnstig ben.”

„Ik zal niet meer ernstig zijn.”

„Je kunt me zoo ankijken, soms, zoo akelig-ernstig. Daar kan ik niet tegen. Je moet ’n beetje doen zooals andren.”

„Ik probeer eerlijk te zijn,” zeg ik wéér zwaar-op-de-hand. „Ben ik dat dan niet?”

„Nee.”

„Zie je, daar héb je nou zoo iets.”

„Je liegt dikwijls. En dan vóél je dat i k ’t merk.”

„Ik lieg nooit... Ik praat eerder m’n mond voorbij .... Hoe kun je ’n vrouw zoo iets lomps zeggen”....

„Noe ... Je moet daar niet kwaad om worden ... Je moet ook niet denken dat ik je hatelijke dingen wil zeggen .... We liegen allemaal.... Denk er is over na ... . Maar ik bedoel bij jou dat liegen, dat oneerlijk-zijn, dat zoo opzettelijk gebeurt, zoo grof is, dat je niet goed vol kunt houen als ’n ander je in je oogen kijkt.” „Schei nou uit met je geklets. Zijn we gaan rijjen om ruzie” ....

„We krijgen geen ruzie. Vin je ’t zelf niet lam als je nooit met elkaar uitpraat?”

„Nou ja! Maar je mot ook niet zeggen da’k lieg”....

„.... Ik kan ’t zoo moeilijk bewijzen, ’k Zou wel kunnen zeggen dat je verhaal van die baron met z’n oesters en champagne— weet je nog wel van De Mijtelaar” ....

.... „Nee daar herinner ik me niks van”....

.... „Dat verhaal was enkel opsnijjerij of je vertelde de helft. ..