Kamertjeszonde

97

„Piet! Pie-iet — kommie niet af?”

„Ja! Hou je smoel ’n beetje!”

„Die kleine kan zeker niet tegen verliezen ?”, vraag ik.

„Jawel, jawel. We lachen ons altijd ’n baaroerte om ’m. As-die verliest stottert-ie. ’t Is ’n komieke kerel. Daarnet heeft-ie z’n horloge verloren. Toen heeft-ie zoo gestotterd, da’k me ’n breuk heb gelachen. Hèhèhè! Jezus, wat maakt de zaal vanavond ’n spektakel. Pst! Pst! Georgine !.... Na je derde maar uitscheien hoor!... . Ik bof van avond. Dat kan je zoo hebbe met ’t spel, hè? Verlejen week was ’k me gage van de heele kermis achter, was ’k me ringe kwijt en had van Georgine drie-vijftig geleend . . . Hèhèhè ! ’t Kan flikkers gek loope met spel.... ’k Heb ’t wel bijgewoond dat ’r op één nacht vier honderd gulden gewonnen werd.”

„Nou, da’s gokken!”

„Wil je nou geloove dat as Hein morgen thuiskomt z’n vrouw ’m op z’n verdommenis slaat.... Eens hè-’k ’t bijgewoond, dat ze ’n pook op ’m kromsloeg, omdat-ie zonder ’n cent thuiskwam. Da’s me ’n huishouen. Da’s me ’n liuishouen. Zakken maar! Zakken!  Goed zoo, Georgine! Vooruit! Halen! Halen! Afge-

loopen. Waar zijn de Amors! Godverdomme waar zijndeAmors! Kleed leggen! De gewichten! Waar is de honderdzestiger! Kè-je dat ding godverdomme niet alleen sjouwen! Waar zijndeAmors! Sind Sie fertig? Sie sind zu spat! Halen! Weg nou jij!” Tetteretette! Tetteretettetè!

„Ben je moe, Georgine?”

„Moe ? Heelemaal niet! ’k Heb hun de centen laten verdienen! Heb je al die tijd hier met Piet staan kletse ? Als je maar geen woord gelooft van ’t geen die zegt. Die spreekt kwaad van de duvel en z’n moer. Wat het-ie je van mijn verteld?”

„Niks.”

„Nou. Dat verwondert me. Ga je mee?”

Lisy is al angekleed.

„Zal iek op jou wachten?”

„Da’s goed. Keer je om, Alf.”

’n Tien minuten zit ik te kijken naar handteekeningen en inscripties op den muur. Lisy en Georgine praten over ’t Haagsch publiek dat zoo lastig mot zijn, over Piet die zoo’n gokker is, over den eenen muzikalen clown die z’n kinderen zoo’n goeie opvoeding geeft, over ’n meneer, links, met ’n bruinen snor, die,