Geschiedenis van het volk Israël

70

volk dit standbeeld na zijn dood als Israël's redder ging beschouwen en het als zoodanig Goddelijke eer bewijzen.

HOOFDSTUK XLV.

Een van Gil ons zonen, Abimélech, haakte vurig naar het koningschap, dat door zijn vader van de hand was gewezen. Na diens dood gelukte het hem door den invloed van de verwanten zijner moeder, die van de stad Sechem afkomstig was, de bewoners dier stad voor zich te winnen. Zij wilden hem als koning erkennen en gaven hem geld, waarvoor hij lage en karakterlooze lieden huurde, door wier hulp hij al zijne broeders doodde. Slechts één hunner, Jotham, ontkwam en beklom den berg Geriszim, waar hij den bewoners van Sechem, juist toen zij den broedermoordenaar tot koning huldigden, in eene zinrijke fabel hun ondankbaarheid jegens zijns vaders huis onder het oog bracht. »De boomen,” aldus luidt deze treffende fabel, »zochten eens een koning en boden achtereenvolgens den olijfboom, den vijgenboom en den wijnstok de regeering aan. Allen achtten zich daarvoor te hoog en bedankten voor de eer. Daarop droegen zij haar den stekeligen doornstruik op. Deze verklaarde zich wel bereid, maar gaf hun de volgende waarschuwing. Wanneer gij het oprecht met mij meent, wil ik u beschermen; zoo niet, dan zal er een vuur van mij uitgaan en u allen, zelfs de boomen van den Libanon, verteeren.” Tot de toepassing der fabel overgaande, zeide Jolhatn: »wanneer gij in ernst Abimélech, den geringsten van mijns vaders zonen, tot koning gekozen hebt uit dankbaarheid, omdat deze u van de Midjanieten gered heeft, zoo verheugt u met de keuze eens lagen broedermoordenaars; is het u echter geen ernst, dan zult gij en Abimélech elkaar vernietigen.

Jothams voorspelling werd geheel bewaarheid. Reeds na drie jaar was men te Sechem het bestuur van den woesteling moede. Tijdens zijne afwezigheid nam de ontevredenheid nog toe door de opruiende taal van een vreemdeling, Ga’a/, die bij gelegenheid van een wijnoogstfeest het volk aanried, zich weder aan het vroegere vorstenhuis te onderwerpen. Op aanraden van Zebul, den stadhouder van Sechem, keerde Abimélech onmiddellijk naar de hoofdstad terug. Hij overwon Ga'al, die hem met een leger tegemoet getrokken was, maakte zich van Sechem meester en doodde hare bevol-