Geschiedenis van het volk Israël

21

niet vrouwen, kinderen en al het zijne heimelijk uit Charan. Laban werd dit bij zijne terugkomst gewaar en achtervolgde hem met de bedoeling, hem weder terug te voeren. God waarschuwde hem echter, Jakob geenerlei leed te doen. Bij het gebergte Gildd haalde hij hem in. Hij gaf zijn leed-wezen te kennen, dat Jakob hem zijn vertrek niet vooraf had aangekondigd, daar hij hem dan met eerbewijzen zou hebben heengezonden. Maar Jakob gaf hem onbeschroomd zijne ontevredenheid te verstaan over de telkens ondervon-den teleurstellingen, niettegenstaande zijn trouw en rusteloozen arbeid. Na een langdurig onderhoud sloten zij een vriend-schapsverbond, waarna Laban terugkeerde en Jakob zijne reis naar Kenaiin voortzette.

HOOFDSTUK XIV.

Hoe meer Jakob zijn geboorteland naderde, des te hevi-ger    vreesde    hij het    gevaar van den kant    zijns broeders,

wiens wrok    wellicht    nog niet bedaard was.    En die vrees

vermeerderde nog, toen hij van boden, door hem vooruit gezonden, om te trachten weder gunst in Esau's oogen te vinden, vernam, dat deze met een leger van 400 man in aantocht was. Daar dit volgens zijne meening geschiedde, om hem met vrouwen en kinderen aan den dood prijs te geven, wendde hij zich in een vurig gebed tot God om hulp en bijstand. Tevens zond hij geschenken vooruit, in dieren van verschillende soorten bestaande, om zijnen ouderen broeder zijne onderdanigheid te betoonen. In het holle van    den nacht liet    hij zijne vrouwen en    kinderen over

den    stroom    Jabbok    trekken, ten einde hen    voorloopig in

veiligheid te brengen en wachtte geheel alleen de komst van het gevreesde leger af. Daar verscheen hem een hooger Wezen, greep hem onverwachts aan en worstelde met hem tot het aanbreken van den dageraad. Jakob bezweek in den strijd niet, slechts eene heupspier werd hem ontwricht. Hij behaalde de zege en liet het Goddelijk Wezen niet heengaan, voordat het hem gezegend had. Het gaf hem den verheven naam van Israël, ') d. i. den overwinnaar