Geschiedenis van het volk Israël

begrippen en valsche voorstellingen kwamen daarvoor in de plaats en men verviel eindelijk tot afgoderij. In plaats van het almachtig Wezen aanbad men natuurgewroch-ten of afbeeldingen daarvan, als: de zon, maan, bergen, rivieren enz. Ook de nakomelingen van &«, de Semieten, waren tot ruw ongeloof en bijgeloof vervallen. Eindelijk stond in het tiende géslacht van Noach uit hun midden een man op, die zich door een deugdzamen levenswandel zoo ver boven zijne Heidensche omgeving verhief, dat God zich aan hem bekend maakte als »den bezitter van hemel en aarde” en »den rechter der geheele aarde”. Het was later Abraham genoemd, de zoon van Térach. Tot» hij tot het begrip van het bestaan van een eenigen, almachtigen God was gekomen, gevoelde hij zich geroepen, om zijne medemenschen zedelijk te verbeteren en het Gods-begrip onder hen te verspreiden. Op Goddelijk bevel verliet hij zijne geboorteplaats Ur-Kasdim, om zich tot dit doel naar Kenaiin te begeven. Zijn vader, zijn neef Z0/, de zoon van zijn overleden broeder Haran en zijne vrouw Sar ai_ר later Sara genoemd, vergezelden hem op zijn tocht. Men bleef voorloopig te Charan in Mesopotamië. waar Térach over-leed. Na diens dood zette Abraham met de zijnen de reis voort naar het land, dat hem door God was aangewezen.

HOOFDSTUK VI.

Abrahams edelmoedigheid en menschenliefde.

Gaven wij tot nu toe een overzicht van de geschiedenis des menschdoms in het algemeen, met Abraham zijn wij genaderd tot die van het volk Israël in het bijzonder. Hij, die na zijns vaders dood van gene zijde *) des strooms (de Euphrat) het land Kenaiin binnen kwam, zou de stam-vader der Hebreeërs ^נ) of Israëlieten worden, zooals God hem reeds op zijn tocht daaAten voorspelde. Op 75-jari-gen leeftijd toog hij naar KTnaiin, richtte in het midden des lands een altaar op en riep daar den eenigen God aan. Wegens een hongersnood moest hij dit land verlaten en vestigde zich voor eenigen tijd in Egypte. Bij zijne terugkomst riep hij weder God aan in het land, dat hem reeds als het erfgoed zijner nakomelingen beloofd was.

Abrahams levensgeschiedenis beantwoordt volkomen aan