Geschiedenis van het volk Israël

kennis van goed en kwaad” een goddelijk wezen gelijk en met het oordeel des onderscheids tusschen goed en kwaad begiftigd zou worden. De schoonheid van den boom, de heerlijkheid zijner vruchten en de verzekering der slang verblindden eindelijk de zwakke vrouw. Zij at van het ver-bodene en maakte ook haren man tot deelgenoot harer zonde. Hunne oogen werden thans geopend en zij begrepen, dat zij g^ondigd hadden. Van hunne schuld bewust, zochten zij zich bij het vernemen der stem Gods, achter het dikke struikgewas te verbergen, maar ook daar bereikte hen het alziend oog. Vindt de deugd hare belooning, de ondeugd wordt streng gestraft. Het rustig en ongestoord verblijf in den schoonen hof werd Adam en Eva ontzegd. Zij moesten daarbuiten een nieuw rustoord zoeken. De mensch werd veroordeeld om hard te arbeiden en in het zweet zijns aanschijns voor zijne dagelijksche behoeften te zorgen, totdat hij weder naar het stof terugkeert, van waar hij gekomen is. De vrouw, in wier strikken de man gevangen was, zou voortaan aan hem ondergeschikt zijn en met smart haar kroost ter wereld brengen. Ook de slang ontging hare straf niet. Zij werd vervloekt onder al het gedierte, zou als een verachtelijk schepsel op de aarde kruipen en in eeuwige vijandschap met het menschelijk geslacht leven.

HOOFDSTUK III.

Tot troost schonk de Algoede Vader het eerste men-schenpaar de oudervreugde en zegende het met twee zonen Kaïn en Hêbcl. De eerste legde zich op den landbouw en de tweede op de veeteelt toe. Na de zonde van het eerste menschenpaar breidde de boosheid zich al meer en meer uit. De beide zonen brachten der Godheid eens een offer, maar niet met dezelfde gezindheid. Hibcl koos daarvoor de schoonste en vetste lammeren van zijn kleinvee, Kaïn daarentegen bood vruchten aan, die hem juist voor de hand kwamen en toonde daardoor zijne onverschilligheid voor den Schenker van al het goede. God nam daarom zijn offer niet aan, maar wendde zich tot dat zijns broeders met liefde. Dit verdroot hem en in plaats van zijne kwade neiging te bedwingen, zooals God hem gebood, ging hij op den ingeslagen weg voort. Eindelijk kon Kaïn zijn wrok en afgunst niet langer weerstand bieden en toen zij eens samen op het veld waren, doodde hij zijn