Schetsen, deel 5

O, en nu mijne vrienden, wilde ik uwe der verhalen van — het is een knusse achternamiddag en ik heb zéér veel te zien in het huizenvierkant dat mij een horizon is; maar ik wil trachten niet hieraan toe te geven en behaaglijk mij bepalen tot mijn pen en mijn pijp. Dus ter zake —, wilde ik u op eenigszins onderhoudende wijze, zonder veel détails en zonder veel ornamenten, een zeer b 1 o è d i g e historie vertellen. Let wel, ik leg den nadruk op het bloed, minder op de historie. Ik raad u zelfs aan dit gruwlijk verhaal niet te lezen zoo gij lijdt aan slapeloosheid, angsten en geenszins tegen bedtijd. In het algemeen houd ik niet van bloederige geschiedenissen, vind ik het zelfs ongepast eenig succes met bloed en moord te willen behalen. Evenwel, afwisseling doet eten en een enkel moordje met véél bloed kan de serie dezer schetsen niet heviglijk schaden. Eén sensationeele moord op honderdvijftig historiën en beschouwingen is niet te veel.

Na deze waarschuwende inleiding ga ik er eerst goed voor zitten.

In de komende moordgeschiedenis zijn twee hoofdfiguren.

Man en vrouw.