Schetsen, deel 5

'TROTS.    25

„As de juffrouw van boven strakkies hier komt — en ’k spreek met V, dan hou je je mond versta je, Piet?"

„Ja moe.”

„Geen woord zeggen, hoor! Anders krijg-ievoor je broek. ...”

„Ja moe . . .

De houten steenen rammelden over de tafel en op de trap had je geloop. Net alles bijtijds. Het vrindelijk gezicht van juffrouw Eekhout verscheen het eerst. Dan kwam de boodschappenmand met het vleesch in grauw-geel nattig papier, nog wat zakjes en een halfbrood. O, dat halve brood, waaraan zes centen meel en een kapitaal kwaadspreken vastzat!

„Daar ben ’k al weer .... En nou mot u is kijken wat ’n lappie .... wat ’n pracht van ’n lappie .... Ze motten mijn te pakken nemen .... Dan zijn ze net an *t goeie adres!. . . Nou? . . . Da’s me’n verschil, hè?” . . .

Uit het papier wikkelde ze een mooi klapstuk met één enkele dunne rib.

„Of u gelijk het,” zei juffrouw Bik: „ik ga ook altijd zelf na de slager. As je maar bréngen laat, ben je bon af” ....

„Niewaar? Ze doen maar raak. .. Da’s net eender of ’k zélf me suiker haal öf Annetje van juffrouw Prins, die wel is boodschappen voor me doet. Nou wéét ’k da’k ’n half pond heb, niewaar ?.. . En met brood?. . . As je zélf komt stopt-ie je geen oudbakken goed in je handen. Ik laat me niks in me handen stoppen” ....

Rustig pratend hield zij de boodschappenmand onder den arm, keek naar het fornuis, 't d i e r ....

„Ja ik heb me soepie vast opgezet,” zei juffrouw Bik, genoeglijk knikkend: „me man is dol met