Schetsen, deel 5

WEES.    i>

„Da’s je vader,” zei hij strak — en naar mij knip-oogend, vroeg hij:

„En wat is je vader, Co?”

„Me vader is ’n schurk,” zei het kind.

„Góéd onthouen,” knikte grootvader.

En het zilverhaar van zijn baard witte in lachschud-ding tegen het kinderkopje.

„Heb ü dat an ’t kind geleerd,” zei de dochter, knorrig.

„Ja,” knikte de oude man en nog eens vroeg hij „Goed onthouen en wat is ie nog méér?”

„Me vader is ’n schurk èn ’n dief,” zei het kind stevig — bladerend in het prentenboek.