Schetsen en vertellingen

niet... En zeg dan is of niet precies het haar van mijn vróuw isP En toen Annet vriendelijk-lachend, an t wrijven van ’t haar tusschen ’r vingertoppen en verbaasd knikken dat ze nog nooit zulk *n zachten baard gevoeld had.

Ja zóó was het aangekomen. Toen Annet wèg was, had zij natuurlijk opgespeeld, ’m is goed gezegd dat-ie 'n ijdele kwast was, veel te oud om vrouwen *t hof te maken, al had-ie nog zoo’n langen baard. Toen hij aan ’t opspelen. Toen zij. En zoo n half uur, tot-ie, zooals-ie altijd dee naar z n societeit liep waar-ie z’n avond verdee met spel en cognac-groccies.

Dien man had zij getrouwd omdat ze zoo onnozel was geweest verliefd op m te worden. Zij had ’t geld meegebracht - hij niks dan z’n langen, blonden baard, waarmee ze toen dweepte, dien ze goddelijk vond, nu wel zou kunnen uitrukken.

Want hij bedroog haar. Dat kon je zoo an alle kleinigheidjes merken, an zn nonchalance, an zn koelheid, an z’n eiken middag uitloopen dan om die reden dan om diè. Gister had-ie naar parfum geroken. Bij den barbier geweest om zn vervloekten baard te laten punten! Maar je kon ’r niks van zien en barbiers hadden geen parfum. De vorige week was-ie *n goed kwartier te laat thuis gekomen en nou weer twaalf nieuwe boorden gekocht, terwijl de la vol lag. Alles van haar rente. Als zij 'm niet genomen had, zat-ie nog te pennelikken, kon die rondsukkelen van zn vijftig gulden in de maand, met een fooi op Nieuwjaar. De leeglooper! Maar was niks vergeleken met den baard, den baard waarmee die geurde, waarover die minstens tienmaal op ’n dag sprak, die die ’s morgens ’n kwartier lang kamde en gladstreek, dien élke vrouw moest voelen. Als zij zoo is an zijn vrienden zei: voel me haar is? Wat zou hij dan zeggen? Dan zou die wel anders piepen!

Verwoed keek ze naar de klok, ongerust over z’n lang wegblijven. De societeit ging om een uur dicht. Waar zat-ie? Waar bleef-ie? Hoe schaamde die man, die getróuwde man zich niet dood, om zóó laat thuis te komen! Als ’r bij toeval nog een van de buren wakker was!

Angstig trok zij het gordijn op, net dat zij hem bij ’t licht van ’n lantaarn zag aankomen - schommelend van den stoeprand naar de huizenrij - dronken - stevig dronken. De derde maal in twee maanden! O! O! O!

35