Schetsen en vertellingen

servetring. Naast moe zat Gerrit, daarnaast zij. Aan den anderen kant van pa zat Marie. Die most altijd het geslepen glas hebben, waarop Voor uw verjaardag' stond. Dat hadden zij en George d’r samen gegeven. Naast Marie zat George, naast George: grootmoe. Grootmoe had een koperen servetring, gedragen door twee hondjes. ‘Sien... breng-ie nog het olie- en azijnstel en de tafelmatjes?' ‘Treesje, denk an 't bittertje voor je pa.'

'Ja, grootmoe, ja, ik vergeet niks/

‘Wees toch niet zoo snibbig/

‘Nou ja! Dat gezanik! Eiken middag 't zelfde/

‘Sientje! Sien! Waar blijf je nou?'

‘Even mevrouw openmaken, jongejuffrouw!'

Moe kwam binnen met Marie. Ze hadden inkoopen gedaan, 'n ons Maria-koekjes bij de thee en garneersel voor 'n nieuwen hoed voor Treesje.

"Niks geweest, Sien?'

‘Nee mevrouw/

‘Wie heeft 'r weer zulke schandelijke voeten op de witte loopers gezet?'

‘Jongeheer Sjors.'

‘Meneer heeft 'm toch verbojen om uit te gaan, als-die uit school komt/

‘Daar weet ik niks van.'

‘Heb ü 'm uitgezonden, moeder?'

‘Watte...? Ikke...? 'k Heb 'm nog niet gezien.'

‘Daar belt-ie net.'

‘Heeft je pa je niet verbojen, bengel, om nog voor ’t eten uit te gaan?’

‘Ja moe, maar ik had an Hendrik 'n schrift geleend, dat 'k terug most hebben.'

‘Wat heb je weer in je zakken zitten?'

‘Niks.'

‘Wat niks? Hoe kom je an geld voor zooveel knikkers?'

°k Heb je gekregen.'

‘Je jokt.'

‘Nee heusch niet.'

‘Je jokt.'

‘Heusch niet moe!'

31