DE VILLA WORDT BERUCHT. 61
1) „Toen ging ze te bed, metkouwe voet-klompjesin
verstarde sokken — liet de kaars branden, wat niet mocht,
wat meneer streng verboden had ”, zegt de auteur. De
uitgever verlangde dit dramatisch moment in beeld — de behendige illustrator, ’t niet geoorloofd vindend critische opmerkingen in te lasschen over den zonderlingen zinsbouw en de gewilde woordkeus, meende zoowel de kou we voetklompjes als de verstarde sokken te moeten verwaarloozen. Daar zijn zaken die de aesthetika verbiedt te teekenen. Te over herhaal 'k de meditatie, dat de schrijvers van den tegenwoordigen tijd, met al hun buitenissigheden en hun verslordiging der Natuur, studies naar