Kleine vertelsels

CAUSERIE    45

you my compliments,” zeide de graaf, die sinds in Transvaal is doodgeschoten. De auteur weigerde op hoffelijke wijze dit compliment te aanvaarden dat eerder den genialen bewerker toekwam. Den volgenden morgen was de meening der heeren critici alles behalve gunstig. Zij maakten complimentjes aan de kleeding van Rosa, vertelden den inhoud van het stuk, maar unaniem hadden zij wel eens betere melodrama’s gezien. Van een bureau dat krantenuitknipsels rondzendt, ontving ’k over de 200 kritieken. Ik vermeen dat het uw aandacht te veel zou vermoeien om deze 200 opstellen voor te lezen. Daar gij weet dat een Engelsch criticus met een klein scheutje litteraire waarde en véél handeling tevreden is, kunt gij eenigszins nacijferen dat de Joodsche Romeo met zijn Symphonie, en de Christen Julia met haar maan, sterren en liefdesverzuchtingen, zelfs dit belezen 200-tal een weinig te ónromantisch was. Zondagmorgen in mijn hotel, de première was Zaterdag-avond, kreeg ik ten bewijze dat op het kantoor der directie de wanhoop spookte, de volgende telegraphische boodschap: ,,Dear Mr. Heijermans, Wil u zoo goed zijn, om morgen zoo vroeg mogelijk bij ons te komen, daar wij Uw hulp noodig hebben, om een ander einde voor Ghetto te schrijven.” Ik weigerde de vereerende opdracht, en thans zonder mijn hulp lieten zij Rosa zooals ’k reeds verhaalde, op den twééden avond levend worden, maar noodlottigerwijs waren er dien avond blijkbaar eenige Hollanders tegenwoordig, die zich reeds gedurende de bedrijven evenals de auteur kostelijk amuseerden, en die toen de verdronken heldin smachtend haar oogen opsloeg en geluid gaf, allervroolijkst begonnen te lachen. Toen bleef Rosa den dèrden avond weer dóód. Hoe desperaat de directie in die dagen was, moge u blijken uit het feit, dat elk der drie directeuren, toen ik hen bezocht, om beurten en voortdurend Hoffman