Kleine vertelsels

32    CAUSERIE

penvoer, ⁵n woord van den oorspronkelijken auteur voorkomt, maar die tot overtollige inleiding dienen van een prachtige scène, op de stoep van de Amsterdamsche Synagoge in 1817, een scène die het gróóte succes van den avond was, en die bijna veroorzaakt had, dat ik in tegenwoordigheid van den Prins van Wales op de planken was verschenen. Rafael toch vindt hier gelegenheid om het ijzeren handvat van de Synagoge te grijpen en op gruwelijke wijze niet alleen den Rabbijn te beleedigen, Rebecca te verstooten, zijn vader een les over ziel te geven, maar óók om in het bijzijn der geheele Ghettobevolking te verklaren, dat hij zich fatsoenlijk met Rosa geëngageerd heeft en met haar na voltooiing en na succes der Symphonie zal trouwen. Ik kan u verzekeren, dat die scène het deed, dat het doek zes of zevenmaal gehaald werd, en dat ik als vreemdeling in dit litterair Jerusalem volkomen verbaasd was, over het succes van een stuk, dat volgens het aanplakbiljet het mijne moest zijn. Van het slot van dit bedrijf wilde ik nog even een stukje vertalen, maar doe gelijk een beroep op uw fantasie, omdat, wat ik nog verzuimde te zeggen, bij èlk ontroerend of hèftig gedeelte van het stuk de muzikanten de schoone muziek, gecomponeerd door den heer ClifFord Page, begonnen te fiedelen. Die muziek moet ge u tusschen de regelen door verbeelden.

Rafael (spottend. Hij gaat naar de tafel en krijgt een glas, daarna komt hij terug):

Bij deze plechtige gelegenheid, mijnheer, wil ik een toast instellen.

Sachel:

Ja-

Aar on (gaat naar de tafel):

Wij zullen het hier doen. (Hij biedt Rebecca het glas aan.)