Laten we vader eruit gooien

Beiden hadden de verbijsterd starre uitdrukking in de ogen van Herr Jushny’s schepselen; geruite bundels met kippen en eieren sleepten ze aan, alleen voor Josef bestemd... ‘Met hartelijke zegenwensen van vader en moeder en dat u honderd jaar moge worden bij leven en welzijn/ aldus overhandigde Jozef zijn geschenk - kippen, eieren en andere natuurprodukten, koscher uit Labenau. Geen plantenboter, merk Stammeskraft, geen kalkeieren, die men nooit helemaal durfde proeven, en kippen - wanneer had het huis Posanzky voor het laatst een kip aanschouwd - levend of dood ?

Wij allen konden dus werkelijk met veel vertrouwen het verloop van dat verjaarsfeest van Fr au Posanzky tegemoet-zien, in gespannen verwachting met de voeten schuifelend op het vorstelijk geschenk van Herr Freund, de deftigste Posanzky-commensaal. Rayonchef, afdeling lingeries en passementen, miskend genie en gentleman met een weemoedige afkeer van zijn branche. ‘Mein Gott im Himmel, een echte Perser,’ barstte Frau Irma uit, toen het kleurrijke karpet voor haar ontrold werd, dat ver van Beloetsjistan ontstaan was - ergens in Chemnitz hadden vernuftig bedachte Duitse machines ertoe bijgedragen om Frau Posanzky de illusie van een Perzisch tapijt te schenken. Herr Freund weerde voornaam en moe de hartstochtelijke dankbetuigingen af, voornaam en moe, zoals hij het op het toneel zou hebben gedaan, wanneer zijn vader erin had toegestemd om hem toneelspeler te laten worden, die hoofdzakelijk in vorstelijke rollen wilde uitblinken. Doch nu wenkte hij alleen maar mat en minzaam en vergat door z’n zesde Goldwasser langzamerhand de luchtige branche der lingerieën.

Van de officiële dief valt niets aardigs te vermelden. Het was niet genoeg, dat hij de arme Posanzky’s bestolen had, hij nam het ze ook nog steeds kwalijk, dat ze zonder te weten wie de schuldige was, een aangifte van de diefstal

107