kinderpartijtje meegemaakt. Natuurlijk behoorde bij dit verhaal, dat Jo's moeder door verschillende dienstboden om het hardst bediend werd en zij zichzelf met een waaier koelte toewuifde; een handeling eens in een stuiversroman gelezen, die niet had nagelaten een indruk van uiterste voornaamheid op me te maken. En daar ik tijdens mijn laatste ziekte op kip, bouillon en ananas vergast was, deed ik het 'diner' uit deze welsmakende gerechten bestaan. In mijn ijver alles zo 'deftig' mogelijk voor te stellen en in het beste licht te zetten, vertelde ik ten overvloede van een uitermate gladde parketvloer die me deed uitglijden, waardoor tegelijk een bij een vechtpartij in de klas opgelopen groot gat in mijn kous zeer onschuldig verklaard werd. Ja, ik ging zo ver van een marmer bad, kostbare schoothondjes en een echte negerbediende te verhalen; allemaal dingen bij de deftige kennissen opgemerkt, waarmee mijn ouders me zo graag zagen omgaan.
Men hoorde mijn enthousiaste berichten zwijgend aan.
Een paar dagen later was men door een ander schoolkameraadje over de 'jonkheerlijke' toestanden volkomen op de hoogte gebracht. Het geweldige leugenweefsel scheurde en stelde me aan schaamte en schande bloot.
En toch weet ik thans, dat ik het niet uit plezier om te liegen gedaan heb. Ik wilde immers mijn vriendin en haar familie zo voordelig mogelijk laten uitkomen; en omdat er thuis over nette mensen die in goede omstandigheden verkeerden steeds met achting gesproken werd, maakte ik in mijn fantasie van dit verworden, door mij echter zo bemind gezin het keurigste huishouden.
Toen ik naar een kostschool moest om mijn 'schandelijke zucht tot leugens' af te leren, bezocht ik voor het laatst mijn vriendin Jolante. Maar op de kleine etage waren de gordijnen neergelaten; de mensen in het benedenhuis vertelden me dat Jolantes broer overleden was - Henri, die eruitzag zoals ik me een sprookjesprins voorstelde... Ik durfde niet naar boven gaan en staarde op naar de dichtge