Vingeroefeningen

daar moet je vroeg mee beginnen." Voor de vertaalde stukken uit het Fransch werden de cijfers dan op het rekenconto gezet, zoodat ik weldra tot een der beste leerlingen van het voorname instituut behoorde. Even uitstekend was een baron, die met 17 jaar al een glimmend kaal hoofd had (wfct met zijn ouden adel in verband gebracht werd) en die de Vanity Fair vertaalde. Onze producten werden aan ouders voorgelegd, die van plan waren hun kinderen een uitstekende opvoeding te geven.

Het meest ging mijn belangstelling uit naar de afdeeling kinderen van 5 tot 25 jaar. Er kwamen soms vreeselijke geluiden uit die klas; soms was het er zoo stil of er enkel dooden zaten. Maar één ding hadden de 5 tot 25-jarigen allen met elkander gemeen: ze waren allen prachtig gekleed — ik geloof allemaal kleeren uit de Bonneterie. Toen ik dan ook een jongetje met een scheel oog van een jaar of 9 een compliment over zijn overjasje maakte, dat hij zelf niet kon aantrekken, zei hij met een hakkelende stem: „Heeft Pietje met Paps gekocht in Ponneterie. Jasje kost 40 guldes — 40 guldes." Hij herhaalde tot in het oneindige dat bedrag „40 guldes" — tot op het laatst de beteekenis ervan voor me verloren ging. Eens keek ik met aandacht toe,