Directie van het Instituut ter plaatse verschenen — een boosaardige meneer en een nog boosaardiger Mevrouw. De Directie joeg me onmiddellijk van school af. Jhr. Charles Rode-leye was n.1. een der interne leerlingen — zijn papa Was bij de legatie van een ver land, dat er soms wel en soms weer niet scheen te zijn — ik wil maar zeggen, de jonkheer gold voor 5 zulke doodgewone externe leerlingen als ik het was, — doodgewoon, extern en daarbij met een misdadigen aanleg.
Zoo speelde ik het klaar zelfs van dit merkwaardige Instituut met smaad en schande verdreven te worden.
Op mijn volgende gewone school met kindeken Jansen en Pieterse en De Vries ademde ik de eerste dagen toch op, toen ik in hun gewone alledaagsche oogen keek, die tenminste terug keken, en zelfs toen ik mijn eerste onvoldoende op het gebied van wiskunde eerlijk verdiende.
Alleen bleef het lastig den naam van mijn vader te copieeren en soms dacht ik met een vaag verlangen: welk boek zou juffrouw de Dompierre de Jonquière op het oogenblik lezen?