Vingeroefeningen

Nu had Jhr. Rodeleye het tot een graad van arrogante onuitstaanbaarheid gebracht, die door het Instituut welwillend over 't hoofd gezien werd. Zijn onaangename onhebbelijkheden — tikken tegen mijn boek, daarop zijn eenige Fransche zin debiteeren — culmineerden tenslotte in een afschuwelijk hardhandig trekken aan mijn haren.

Vlakbij lag de stok van Mejuffrouw de Jonquière, die ze een enkele maal gebruikte voor het uitdeelen van lichte tikken bij wijze van waarschuwing. Plotseling was deze stok, veel te hardhandig door mij gehanteerd, op het onnoozele hoofd van den jonkheer terechtgekomen, een hoofd met eeuwig openstaande grijnzende mond en bolle lichtblauwe dom-arrogante oogen. Nu, van de oogen had ik voorloopig geen last meer — die waren voor 't oogenblik gesloten.

Ik zag mezelf al in een cel; dan ben je tenminste van dat schoolgezeur af, dacht ik nog even geresigneerd en ik hoopte dat ze me door de tralies lekkere hapjes van thuis zouden toereiken. ,,L'homme qui rit" en „Les mise-rables” hadden toch een wat sterke uitwerking op me gehad.

Natuurlijk sloeg het slachtoffer weldra zijn bolle oogen weer op, maar inmiddels was de