verteld bij mijn volgende model-rapport, maar meteen viel me in, hoe het gaan moest op een gewone school, waar ik geen heerlijke romantische boeken te lezen zou krijgen, maar stomvervelende leesboeken en alles zoo als het hoort met aldoor straf erbij. Toch verlangde ik soms naar gewone kinderen met gewone kijkende oogen, soms verlangde ik bijna naar de algebra, waar ik nooit iets van had begrepen (vaag voelde ik dat die iets met gewoon menschenverstand en logica te maken had) en zelfs naar de straf, die ik evenmin begreep (maar die ook met het „gewone", „normale" leven in verband stond). Straf begrijp je nu eenmaal niet goed, wanneer ze uitgedeeld wordt, omdat je iets anders niet hebt begrepen.
En misschien was ik nog jaren op het „Instituut voor Jongedames en Jongeheeren uit den Beteren Stand" gebleven, Wanneer ik mijn driftbuien beter had kunnen beheerschen.
Dank zy Juffrouw de Jonquière leerde ik beter vreemde talen dan op welke school ook er voor. Het is me later bij het reizen naar andere landen een groote hulp geweest. Nergens zou ik met! uitstekende wis- of natuur-kunde-kennis me zoo gemakkelijk hebben kunnen bewegen op het gebied van vlotte,