Trammelant met de familie

pende zielen, die zijn kundigheden hebben bewonderd en aanvaard, tien weken lang geen zorgen. Hij gaat ‘genezen’ met zijn drie beduimelde uitvindingen, de puzzels en het houten kruis zijn vijanden tegemoet: zijn vrouw, zijn onttakelde etage en het leven.

Dan heb ik hem - na veel over de therapie van de arbeid te hebben gehoord - werk gegeven bij mij in huis. Ik had moeten bedenken, dat er een machtig man bij mij komt werken met een onzichtbare geweldige bondgenoot, een man, die voor niets meer terugdeinst - voor geen belasting, geen steunonthouding of huishuur, voor geen deurwaarders en andere dienaren van wet en gezag. Helaas, ik heb alleen maar aan de therapie van de arbeid gedacht: het maken van elektrische leidingen en anderszins. Ik heb de hologig grijnzende gas-kameraad een beetje vergeten, die van modern extra-werk uit Spanje en China en andere plaatsen, waar veel bloed heeft gevloeid, vlug teruggekomen is, om zich met zijn vriend en compagnon H. W. A. Davis te gaan bezighouden.

De hele mens Davis is anders geworden - soms lijkt het, of hij zelfs gegroeid is, Davis is op zijn vierenvijftigste jaar forser en breder in schouderpartij, rug en buik geworden. Misschien is het de goede voeding geweest bij de Broeders de Deo en de langdurige rust, die van de vroeger zo doodsbenauwd voorovergebogen H. W. A. Davis een soort gebuikte geweldenaar hebben gemaakt. Wanneer er sprake is van de genoemde goede Broeders, komt er in het overgebleven bijziende alligatoroog van Davis iets dat op zachtheid en vriendelijkheid gaat lijken.

16