Onmaatschappelijke voorkeur

en fantasieloos als de meeste officiële personen dronk hij het kostelijke Gold wasser, of hij het van kindsbeen af gewend was; met een knorrig ontevreden gezicht en een chauvinistisch groen jagershoedje wegens het onflattante gekortwiekte kapsel, dat men in het bewuste hotel de gasten voorschreef. Doch laat hij drinken, in welke stemming hij zich ook bevinden moge - van officiële personen hoeft men niet te veel notitie te nemen, en ik wil vandaag geen bepaalde hekel aan iemand in ’t bijzonder hebben. Het is een te goede en plezierige dag met geschenken, warmte en verbroedering - en kleine brokstukken van levensgeschiedenissen, die zonder draad en heel vertrouwelijk zijn. Een grote en eervolle dag voor Frau Irma Po-sanzky, die met kleurtjes van opwinding op haar klein vaal gezichtje bij het fornuis bezig is, waar heerlijke, dit huis sinds lang onbekende geuren van opstijgen. O, ko-schere kippen van Labenau, wat roken jullie goed en veelbelovend... Hoe terecht herhaalde de heer Posanzky voor de zoveelste maal die dag zijn lijfspreuk: ’man lebt’. De heer Siegfried Posanzky, van beroep Tapezierer, behanger en stoffeerder - van aanleg epicurist en philosoof. Zijn behang bobbelde en zijn divans vielen uit elkaar, doordat het al een jaar of drie geleden was, dat hij voor het laatst als vakman gewerkt had. Doch geef deze onhandige stof-feer-deskundige de beschikking over een paar flesjes donker bier met een kümmelkaasje en een half zoetachtig broodje, dat Semmel genoemd wordt - en de epicurist herrijst. Nooit heb ik iemand sierlijker en voorzichtiger de schuimkop op een glas bier zien modderen [zou ik bijna zeggen]. En dat er zoveel aardigs en smakelijks met küm-melkaasjes te beginnen was, had ik ook nooit vermoed -en de smeuige manier, waarop hij vloeidunne Semmel-sneetjes met het merk Stammeskraft bestreek! Het stoppen en opsteken van een pijp daarna werden bij hem tot rituele handelingen, die een soort van plechtige gezelligheid verspreidden. Zijn gezicht leek een beetje op dat van