Huil niet voor de tijd gekomen is

kelds en ouwelijks van hem uit ging, zat met zijn moeder in levenden lijve in onze salon. En wat voor een moeder! Een waardige witharige dame met levendige glanzende ogen, gekleed in een weduwenrobe met lange sluier en een koket zwart kapje, omzoomd door een smal wit randje. Het was zulk een moeilijk probleem voor me om uit te rekenen: hoe kan iemand van een jaar of zestig een moeder van zeventig hebben? Doch alles werd langzaam op eenvoudige manier duidelijk toen des heren De Langes moeder aanmoedigend zei: ‘Zeg nu maar watje op het hart hebt, je hoeft je niet te generen.’ Het kind De Lange met snor en rimpels, de professeur de maintien, keek beurtelings van mijn moeder naar mij en van mij naar zijn eigen moeder. Niet goed begrijpend dacht ik werkelijk nog een deel van een seconde: hij zal op het laatste ogenblik toch niet alles van die mislukte dansles gaan vertellen en zich over de verzuimde lessen bekla-gen?

Maar hoorde ik de heer De Lange niet huilen? Hij kon er toch onmogelijk om treuren dat hij dat lesje van me er niet bij had. Hij weende in een keurig blank, nog in de vouw zijnde, batisten doekje; ik kon nu merken dat zelfs hij nog een kind was: ik dacht altijd dat alleen kinderen huilden, vooral zo maar, waar iedereen bij was. Plechtig hoorde ik de stem van de zilverharige moeder: ‘Hij komt om de hand van uw dochter, hij is wat verlegen en nu vraag ik het maar voor hem. ’

Enige dagen tevoren had een lange blonde blozende jongen van school toevallig ook gevraagd of ik met hem trouwen wilde later: zijn vader had drie vleeshouwerijen, voegde hij er als aanbeveling bij. Ik geloof dat ik meer bij de vleeshouwerijen heb gerild dan bij het aanzoek van de heer De Lange. Toen mijn moeder verlegen iets van verschil in leeftijd en dat ik nog zo jong was mompelde - ik moest nog zestien worden -, nam des dansmeesters moeder het voor haar kind op: ‘Marius is pas drieëndertig,’ zei ze een beetje verontwaardigd; zij zelfwas met zeventien getrouwd geweest, en wat kon mijn moeder eigenlijk tegen alles inbrengen die even vroeg in het huwelijk was getreden met een vijfendertigjarige echtgenoot.