Huil niet voor de tijd gekomen is

Alles bewoog erin: apen, olifanten en clowns, en ze leken helemaal niet op saaie whistavondjes, die etalages. Daarbij had men zo in de morgenuren de beste plaats; helemaal vooraan - een groot verschil met de woensdag- en zaterdagmiddagen, waarop men de kleine kindertjes met hun bedillerige moeders de voorrang moest laten - alsof die het fijne van het geval beter snapten dan ik. De moeders keken onder de hand naar de modeafdeling uit en die kinderen begonnen dan drenzerig te worden.

Nu had ik volkomen de ruimte. In een droomwereld van fa-belwezens speelde zich een zorgeloos en kleurig leven af. Een grijze nevelachtige ochtend stond buiten de grote spiegelruiten, waar al kleine rode lampjes achter opgloeiden; de dag werd nu rosé gemaakt. Olifanten met oosterse kopbedekking en kleden rijk versierd lieten goedmoedig kinderlijke, in matrozenpakjes gedoste aapjes op hun rug rijden. Clowns en beren vormden een soort vriendschappelijke cercle met Sinterklaas en zwarte Piet, en op een met glinsterende sneeuw bedekte sprookjesaarde raasden locomotieven en treinen naar een onbekend, doch heerlijk doel, waarheen toverachtige lampjes groene en rode seinen uitstraalden. En het gaf een warm gevoel van vertrouwdheid, dat het opnieuw de gelijkgezinden waren, van de poppenkast en van de sokophoudersvoorstelling, die pruimend of over fietsen hangend, gehuld in geur van vrijheid en avontuur het wonder van schoonheid mee aanschouwden. Wit en zichtbaar vermengde zich hun adem met de mijne, omdat de ochtend koud was en onze monden van verbazing en blijde aandacht openstonden.

Nog half verdoofd van de paradijsachtige aanblik, viel me ineens tussen het bevlekte wit van de slagerskielen en het vreemd riekende bruine manchester iets ongewoons op. Iets heerachtigs in een dunne beige demi maakte zich giechelend bemerkbaar en Jolanthes pa bracht me in een werkelijkheid terug, waar bedrog werd gepleegd en valse handtekeningen geplaatst, om een beetje feestelijkheid en geluk deelachtig te worden. Het was geen pa, om eer mee in te leggen; dat zag je ineens zo duidelijk in het grijze, rustige licht van die waterkoude ochtend. Het