Maäsiejoth, wondere verhalen

Toen nu de tafel gedekt was, sprak de dienaar tot den grijsaard: Ge kunt uwe handen was-schen.

En de oude man en Rabbi Chanina wieschen hunne handen en zij zetten zich aan tafel. Toen bracht de dienaar velerlei goede spijzen op, waarvan men nooit gehoord en die men nimmer gezien heeft. En bij ieder gerecht kostelij-ken wijn.

Toen Rabbi Chanina gegeten en gedronken had, dacht hij aan zijn bruid en zweeg stil. En hij nam alles, wat men hem deed, aan, want, zoo dacht hij, het was hier beter, dan dat hij op het veld gebleven was of door verder reizen, God beware, den sabbath ontwijd zou hebben.

Na eenigen tijd bracht de dienaar Rabbi Chanina naar een slaapkamer. Daar fonkelde een kar-bonkelsteen, zoodat de kamer hel verlicht was. En Rabbi Chanina legde zich te rusten op een gouden bed. De kussens waren met paarlen be-stikt en de lakens waren van zijde.

Toen het dag werd, stond Rabbi Chanina op en luisterde weer naar de Thora-verklaringen van den grijsaard, totdat de dienaar ze in sjoel noo-digde.

En de oude man ging wederom voor in het gebed en het was alsof er twee en twintig stemmen

79