Melodieën der stilte
De teerste verzen blijven ongeschreven . . .
Ik zie een vrouwenoog, een handgebaar En in mijn diepste ziel trilt plots een snaar,
Wier ijle klank geen taal kan wedergeven . . .
Ik zoek een Woord . .. Het is een ijdel streven . Ik weet, dat ik ook nu niet openbaar Den klank, dien ik voor mij alleen bewaar En die mijn gretig hart zoo zoet doet beven .. .
Mag ik, omdat ik Dichter ben, geheimen,
Die ’k van stille stemmen heb gehoord,
Wel openbaren in bewogen rijmen
En luid verklanken met een beeldend woord?
Of móet ik juist, wijl zij mijn ziel vervullen,
In ’t wonder van een Lied ze gaan onthullen?
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.