Joodse godsdienstleer voor de jeugd

20

c.    het dragen van voorwerpen in elk gebied, indien eenigermate voor het feest noodzakelijk;

d.    op den tweeden dag van ieder feest (יום ם1ב שני) de verzorging en begraving van een lijk.

Op de middendagen is alle arbeid geoorloofd, die tot voorbereiding voor de viering der volgende feestdagen strekt; verder zoodanige arbeid, die zonder onherstelbare schade of nadeel niet kan nagelaten worden en niet opzettelijk tot de middendagen uit-gesteld is.

Voorbereiding voor den volgenden dag (הכנה).

T T 5־

De viering van den tweeden dag van ieder feest (יום ם1ב שני) Stamt uit de tijden, toen de vast-stelling van nieuwemaans- en feestdagen nog te Jeruzalem door den hoogen raad geschiedde. Op die plaatsen namelijk, waar men toen niet vroegtijdig genoeg kon weten, of de nieuwe maan op den 29^sten of 30^sten dag der voorafgaande maand gezien was en op welken dag dus het feest inviel, was men ge-noodzaakt, telkens twéé feestdagen in de plaats van één te vieren. En daar dit nu, behalve op ראש השנה,

TT־

alleen ver verwijderd van Jeruzalem (in de oorden der ballingschap גלות) voorkwam, zoo noemen wij den tweeden dag van ieder feest: י1ט ם1ב שני של גליות• Deze tweede feestdag is echter ten tijde,