Kom, Socialisme, stort het dynamiet Van uw begrip binnen de harte-spleten Van alle de menschen op elk aard-gebied;
Dan springt uit-een die zelf-geschapen keten, —
Dan zal gehoord worden donder en val Van deze maatschappij, die vliegt uit-eene,
En ope’ breekt het wijd-gezegend dal,
Daar, waar wij zagen Vrede schrijden hene —
Niet meer een schim, maar hooge werkelijkheid, De Vrede als een moeder zal zij komen; — Haar armen zijn een wieg, waarin verblijd De kinderen der aarde zullen droomen.
33