Opstandige liederen, Derde deel der Liederen

OPTOCHT

Wanneer ik tusschen uwe drommen ga,

Proletariaat, armoedig, langs de keien Der kleurenprachtige, grijze grachten-stad,

Waarlangs geboomt’ zijn kandelaars opheft, —

Als een beveiligde voel ik mij tusschen u.

Gij gaat als opgeheven droomen naast mij om;

Ieder der uwen is een droom van mij,

Een droomer uit mijn binnenst’ uitgestegen,

Tot wien ik opzie vol verwondering;

Ieder der uwen is een gaande vlam;

Te zamen zijt gij als een laaiend vuur.

Ieder der uwen is het algeheel.

En ik, een niet verbrande in dit bosch

Van gaande vlammen, — vlammend ga ik om,

En voor mijn oogen wordt mijn kleuren-stad Onwezenlijk, haar huizen wankel en haar hemel laag. De vormers van de schoonheid hebben mij gevangen; — De droomers, die daar vlammend naast mij stappen Met hun zon-oogen en hun wereld-knuisten,

En hemel-hersens op hun vurend lijf,

i3