Nieuwe Liederen der gemeenschap

Is van den haat, en toorn en hoovaardij,

Tot kleine menschen vol van misverstand, Heeft hij zich heengebogen, hooge wind,

En in hun hersens aangeblazen vonk Tot een verheldering en in hun oogen Glans geroepen, dat zij zien het Al Nu met de oogen aan, van communisten,

Nu met de zinnen aan, van communisten,

En met de vreugden aan, van communisten, En met de eenheid aller wezens in Hun hemelen en aard omvattend hart;

De groote muzikant, de communist,

De stem van het heelal, zonk in het hart, Het kloppend bevend kleine menschenhart, En in de weefsels van dien kleinen mensch Bracht hij de trilling van de vreugde, die Maakt gezond de organen van het lijf,

En op de lippen van dien kleinen mensch, Lag hrj de klank van zijn voornaam bevel; Gij zult vernietigen, dit wat afhoudt Den mensch te zijn in eenheid met natuur, Gij zult vernietigen in uwen mensch,

Den ouden panter die op roof uit gaat,

Gij zult vernietigen in uwen mensch Den jakhals die op menschenlijken aast,

Gij zult vernietigen in uwen mensch De schuifelende padde, winst, zijn slang,

Gij zult het oor van dien opgaanden mensch

44